Stefan Jan Czarnocki

Z Historia AGH
Wersja z dnia 18:23, 25 cze 2016 autorstwa MariuszWijas (dyskusja | edycje) (zamienił w treści „Specjalność:” na „Dyscyplina/specjalności:”)
Stefan Jan Czarnocki
Stefan Czarnocki.jpg
Nazwisko Czarnocki
Imię / imiona Stefan Jan
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia 5 (17 kwietnia) 1878
Miejsce urodzenia Gajlańce
Data śmierci 6 stycznia 1947
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności geologia, badanie złóż kopalin użytecznych
Pełnione funkcje Dziekan Wydziału Geologiczno Mierniczego AG (1945–1947)
Wydział Wydział Geologiczno-Mierniczy


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Górniczy19381939
DziekanWydział Geologiczno-Mierniczy19461947


Prof. zw. dr hab. inż. Stefan Jan Czarnocki (1878–1947)

Dyscyplina/specjalności: geologia, badanie złóż kopalin użytecznych

Nota biograficzna

Urodził się 5 (17) kwietnia 1878 r. w Gajlańcach. Zmarł 6 stycznia 1947 r. w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

Studiował w Instytucie Technologicznym w Charkowie, a następnie w Instytucie Górniczym w Petersburgu, gdzie w 1903 r. uzyskał tytuł inżyniera górniczego. Habilitował się na Akademii Górniczej.

Po studiach pracował w Komitecie Geologicznym w Petersburgu. Później zajmował się organizacją Wydziału Górniczego Politechniki Północno-Kaukaskiej. Był profesorem i dziekanem tegoż wydziału. W r. 1922 przyjechał do Warszawy, gdzie został zatrudniony w Państwowym Instytucie Geologicznym.

25 stycznia 1925 r. uzyskał veniam legendi Akademii Górniczej w Krakowie z zakresu geologii stosowanej. W lutym 1937 r. objął Katedrę Geologii Stosowanej na Wydziale Górniczym AG, od maja 1938 r. jako profesor zwyczajny, a w roku akademickim 1938/1939 prodziekan Wydziału Górniczego. 6 listopada 1939 roku aresztowany przez Niemców podczas Sonderaktion Krakau i trafił do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen, skąd wyszedł w 1940 r. po powrocie do Krakowa uczestniczył w tajnym nauczaniu, przygotowując zarazem podręczniki akademickie. Po wojnie zorganizował i w l. 1945-1947 był dziekanem Wydziału Geologiczno-Mierniczego AG.

Członek Krakowskiego Towarzystwa Technicznego oraz Akademickiego Klubu Turystycznego

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, medal św. Stanisława 3. klasy

Bibliografia

Książki

  • Akademia Górnicza w Krakowie : R. A. [rok akademicki] 1930/31 : rok dwunasty. Kraków 1930, s. 17
  • Akademia Górnicza w Krakowie : R. A. [rok akademicki] 1931/32 : rok trzynasty. Kraków 1931, s. 19
  • Akademia Górnicza w Krakowie : R. A. [rok akademicki] 1932/33 : rok czternasty. Kraków 1932, s. 26
  • Akademia Górnicza w Krakowie : R. A. [rok akademicki] 1933/34 : rok piętnasty. Kraków 1933, s. 26
  • Akademia Górnicza w Krakowie : R. A. [rok akademicki] 1935/36 : rok siedemnasty. Kraków 1935, s. 27
  • Akademia Górnicza w Krakowie : skład osobowy i spis wykładów na rok akademicki 1937/38 : rok dziewiętnasty. Kraków 1937, s. 28
  • Akademia Górnicza w Krakowie : skład osobowy i spis wykładów na rok akademicki 1938/39 : rok dwudziesty. Kraków 1938, s. 30
  • Akademia Górnicza w Krakowie : skład osobowy i spis wykładów na rok akademicki 1946/47 : rok dwudziesty ósmy. Kraków 1946, s. 14
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 13. Red. nacz. Z. Skoczyński. Warszawa 2002, s. 42–44
  • Słownik polskich pionierów techniki. Pod red. Bolesława Orłowskiego. Katowice 1986, s. 46
  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 43-46, [foto] (Zeszyty Naukowe / Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)

Artykuły

  • Bolewski A.: Osiągnięcia Akademii Górniczej w Krakowie w okresie 1919-1939 : z kart historii. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 6-7, s. 5-8