Stanisław Markowski
| Stanisław Markowski | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Markowski | ||||||||||||||||
| Imię / imiona | Stanisław | ||||||||||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr inż. | ||||||||||||||||
| Data urodzenia | 18 czerwca 1912 | ||||||||||||||||
| Miejsce urodzenia | Warszawa | ||||||||||||||||
| Data śmierci | 8 września 1977 | ||||||||||||||||
| Miejsce śmierci | Kraków | ||||||||||||||||
| Dyscyplina/specjalności | obróbka metali skrawaniem | ||||||||||||||||
| Pełnione funkcje | Dziekan Wydziału Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa AGH (1956–1957), Dziekan Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH (1957-1960), (1964–1966) | ||||||||||||||||
| Wydział | Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych
| ||||||||||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Prof. zw. dr inż. Stanisław Markowski (1912–1977)
Dyscyplina/specjalności: obróbka metali skrawaniem
Nota biograficzna
Urodził się 18 czerwca 1912 roku Warszawie, zmarł 8 września 1977 roku w Krakowie.
W 1932 roku rozpoczął studia na Politechnice Gdańskiej. Okupację spędził w Oflagu w Woldenbergu.
W 1946 roku objął obowiązki młodszego asystenta w Zakładzie Obróbki Mechanicznej Akademii Górniczej w Krakowie. W 1947 roku złożył egzamin dyplomowy na Wydziale Komunikacji Wydziałów Politechnicznych. W 1954 roku został mianowany zastępcą profesora, a w 1955 roku docentem na Wydziale Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa AGH.
Doktoryzowal się w 1957 roku.
W latach 1956–1957 - dziekan Wydziału Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa AGH, następnie w latach 1957-1960 i 1964–1966 - dziekan Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH. Kierownik Katedry Technologii Mechanicznej 1957-1968, zastępca dyrektora ds. naukowych w Instytucie Podstaw Budowy Maszyn 1969-1974.
W 1963 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym, a w 1972 roku profesorem zwyczajnym.
Jego działalność naukowa była wszechstronna: obróbka metali skrawaniem, uzyskiwanie miedzi z nowego złoża metodami hydrometalurgicznymi, wibracyjne brykietowanie wiórów metali itp.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Nagroda Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego za osiągnięcia naukowe
Bibliografia
Książki
- Materiały konferencji : Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki. Kraków, czerwiec 2002. Kraków 2002, s. 227, [foto]
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 6. Red. T. Skarzyński. Warszawa 1995, s. 94
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 223
- Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 625 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)