Andrzej Władysław Oleś
Andrzej Władysław Oleś | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nazwisko | Oleś | ||||||||
Imię / imiona | Andrzej Władysław | ||||||||
Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. | ||||||||
Data urodzenia | 15 października 1923 | ||||||||
Miejsce urodzenia | Kraków | ||||||||
Data śmierci | 18 stycznia 2014 | ||||||||
Dyscyplina/specjalności | fizyka | ||||||||
Pełnione funkcje | Prorektor ds. Nauki AGH (1981–1984) | ||||||||
Wydział | Wydział Fizyki i Techniki Jądrowej | ||||||||
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 1995 | ||||||||
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za wybitne osiągnięcia w dziedzinie fizyki, zwłaszcza za stworzenie szkoły fizyki ciała stałego, twórczy wkład w rozwój metod badawczych w tej specjalności i wyjątkowe zaangażowanie w kształcenie młodych fizyków, w uznaniu zasług dla Akademii Górniczo-Hutniczej i Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej | ||||||||
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Nagroda Państw. Rady ds. Pokojowego Wykorzystania Energii Jądrowej | ||||||||
|
Prof. zw. dr hab. Andrzej Władysław Oleś (1923–2014)
Dyscyplina/specjalności: fizyka
Nota biograficzna
Urodził się w Krakowie 15 października 1923 roku. Zmarł 18 stycznia 2014. Pochowany w Krakowie na Cmentarzu Salwatorskim.
Szkołę podstawową — tzw. ćwiczeniówkę skończył w Krakowie. Rodzina przeniosła się w 1936 roku do Kielc, gdzie chodził trzy lata do gimnazjum im. Jana Śniadeckiego. Następnie, z powodu wybuchu wojny, uczęszczał na tajne komplety gimnazjalne. Niedobór nauczycieli sprawił, iż fizykę prowadziła nauczycielka biologii, która fizyki raczej nie znała. Na ochotnika opracowywał kolejne zagadnienia z fizyki, by następnie je referować i wyjaśniać kolegom. To właśnie wtedy (jak sam mówi) rozmiłował się w fizyce. Dodatkowo, oprócz materiału licealnego poznawanego na tajnych kompletach uczył się języka francuskiego oraz łaciny. Złożył konspiracyjną maturę oraz zaczął działać w AK. Poszukując sensu życia podjął studia na tajnych kompletach filozofii na UJ. Do Krakowa jeździł na soboty i niedziele. W tygodniu pracował w Fabryce Marmurów, a kiedy pojawiła się w Kielcach możliwość uczęszczania na popołudniowe tajne zajęcia z matematyki wyższej z prof. Jerzym Pniewskim natychmiast zaczął z nich korzystać. Ofensywa radziecka zaskoczyła go w Krakowie, więc został zmuszony (względy działalności w AK) do powrotu do Kielc na piechotę. Kiedy doszły do Kielc wieści o naborze na UJ, drogę tę przeszedł jeszcze raz.
Studiował na dwóch fakultetach Uniwersytetu Jagiellońskiego, filozofię ścisłą i fizykę.
Doktorat (1960), habilitacja (1967), prof. nadzw. (1974), prof. zw. (1984).
Od 1945 roku pracował jako asystent wolontariusz w Katedrze Filozofii UJ.
W 1948 roku podjął pracę w Zakładzie Fizyki II na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej i otrzymał etat młodszego asystenta. Po habilitacji został mianowany Kierownikiem Zakładu Fizyki Fazy Skondensowanej, a cztery lata później został wicedyrektorem ds. dydaktycznych Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej. W latach 1981-1984 był prorektorem AGH ds. Nauki.
Autor 26 prac z dziedziny fizyki jądrowej oraz 65 z fizyki ciała stałego, opublikowanych w czasopismach krajowych i zagranicznych. Wykształcił 19 doktorów.
Członek oraz wiceprezes (przez trzy kadencje) Polskiego Towarzystwa Fizycznego PTF, a także członek Action Committee of Applied Physics and Physics in Industry of the European Physical Society ACAPPY. Organizator konferencji krajowych i międzynarowych, m.in. „Fizyka dla przemysłu” oraz „Physics for Industry, Industry for Physics”.
Członek korespondent PAU od 1999 roku. Doktor honoris causa AGH 1995.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Medal KEN, prestiżowa nagroda Senatu AGH im. Prof. Taklińskiego, Nagroda Państw. Rady ds. Pokojowego Wykorzystania Energii Jądrowej i inne nagrody państwowe i resortowe
Bibliografia
Książki
- Dziunikowski B.: Kronika wydarzeń poprzedzających powstanie Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie : 1919-1991. Kraków 2001, s. 59 [i inne strony], [foto]
- Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. L. Mackiewicz, A. Żołna. Ed. 3. Warszawa 1993, s. 514
- Kto jest kim w Polsce 1984 : informator biograficzny. Red. zespół L. Becela [et al.]. Ed. 1. Warszawa 1984, s. 693
- Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. zespół L. Becela [et al.]. Ed. 2. Warszawa 1989, s. 940
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 257-258, [foto]
- Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 5 : Suplement A - Ż. Red. nauk. J. Kapuścik. - Warszawa 2006, s. 610-611, [foto]
Artykuły
- Dziennik Polski 2014, nr 16 (21 I 2014), s. A9 [nekr.]
- Dziennik Polski 2014, nr 17 (22 I 2014), s. A11 [nekr.]
- Dziennik Polski 2014, nr 18 (23 I 2014), s. A10 [nekr.]
- Łużny W.: Jubileusz Profesora Andrzeja Olesia. Biuletyn AGH 2008, nr 11, s. 14, 32, [foto]
- Nizioł J.: Jubileusz 80-lecia urodzin Profesora Andrzeja Olesia. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2003, nr 123, s. 6-7, [foto]
- Oleś A.: Andrzej Oleś - moje drogi... Biuletyn AGH 2008, nr 11, s. 14-17, [foto]
- Wierzbanowski K.: Nadanie sali wykładowej imienia Profesora Andrzeja Olesia. Biuletyn AGH 2014, nr 78-79, s. 13-15, [foto]
- Wierzbanowski K.: Sesja Naukowa z okazji 50-lecia pracy w AGH Profesora Andrzeja Olesia. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1998, nr 60, s. 18
- [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 27.09.1995], s. 1, 5 ,
- Wybitny uczony, niezwykły fizyk : doktorat honoris causa prof. Andrzeja Olesia. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1995, nr 22, s. 12-13, 2 s. okł., [foto]
- Wydarzenia w AGH : jubileusz profesora Andrzeja Olesia. Vivat Akademia : AGH 2009, nr 2, s. 14, [foto]
Inne
- Na podstawie materiałów Sekretariatu Prorektora ds. Ogólnych AGH