Zdzisław Karol Wilk
| Zdzisław Karol Wilk | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Wilk | ||||||||||||
| Imię / imiona | Zdzisław | ||||||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. nadzw. inż. | ||||||||||||
| Data urodzenia | 1893 | ||||||||||||
| Data śmierci | 1968 | ||||||||||||
| Dyscyplina/specjalności | gazownictwo i eksploatacja ropy naftowej
| ||||||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP (1963); Złoty Krzyż Zasługi (1946); nagroda Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego II st. (1963); Medal 10-lecia PRL (1954); Brązowy Medal „Górnictwo w 1000-lecie Państwa Polskiego”; Złota Odznaka Honorowa Stow. Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego w PolsceProperty "Awards" (as page type) with input value "Krzyż Kawalerski OOP (1963); Złoty Krzyż Zasługi (1946); nagroda Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego II st. (1963); Medal 10-lecia PRL (1954); Brązowy Medal „Górnictwo w 1000-lecie Państwa Polskiego”; Złota Odznaka Honorowa Stow. Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego w Polsce" contains invalid characters or is incomplete and therefore can cause unexpected results during a query or annotation process. | ||||||||||||
| |||||||||||||
Prof. nadzw. inż. Zdzisław Karol Wilk (1893–1968)
Specjalność: gazownictwo i eksploatacja ropy naftowej
Urodził się w Sieniawie 19 sierpnia 1893 r., zmarł w Krakowie 13 lipca 1968 r. i został pochowany na cmentarzu Rakowickim. Studiował na Wydziale Budowy Maszyn Szkoły Politechnicznej we Lwowie, dalsze studia odbywał w Wiedniu. Po uzyskaniu dyplomu inżyniera mechanika pracował w przemyśle.
Zastępca dyrektora Centralnego Zarządu Przemysłu Paliw Płynnych w Krakowie (1945–1946); naczelny dyrektor (1946–1947); dyrektor Wierceń Poszukiwawczych w Krakowie(1948). Od 1948 r. związany z AGH. Praca na Wydziałach Górniczym i Wiertniczo-Naftowym (1948–1963); kier. Katedry Kopalnictwa Naftowego (1952–1963); dziekan wydz. Górniczego (1952–54 oraz 1960–1962). W 1963 r. przeszedł na emeryturę.
Ogłosił drukiem 80 prac i artykułów z zakresu górnictwa naftowego. Autor 5 patentów.
Źródło:
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 6. s. 163
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 395