Karol Stanisław Przybyłowicz

Karol Stanisław Przybyłowicz
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko	Przybyłowicz
Imię / imiona	Karol Stanisław
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr hab. inż
Data urodzenia	9 czerwca 1930
Miejsce urodzenia	Glinik Mariampolski
Dyscyplina/specjalności	metalurgia, metaloznawstwo, inżynieria materiałowa
Wydział	Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal 40-lecia Polski Ludowej

Prof. zw. dr hab. inż Karol Stanisław Przybyłowicz (1930–)

Dyscyplina/specjalności: metalurgia, metaloznawstwo, inżynieria materiałowa

Nota biograficzna

Urodził się 9 czerwca 1930 roku w Gliniku Mariampolskim. Ukończył studia na Wydziale Metalurgicznym AGH (1956), doktorat (1963), habilitacja (1970), profesor nadzwyczajny (1977), profesor zwyczajny (1985).

W latach 1949-1951 pracował w Hucie Stalowa Wola na stanowisku technologa.

Studiował w AGH w latach 1951-1956. Doktorat obronił w 1963 roku (AGH), habilitacja w 1970 roku (AGH). Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1977 roku, a profesora zwyczajnego w 1985 roku.

Pracę na AGH rozpoczął w 1954 roku jako zastępca asystenta na Wydziale Metalurgicznym [Wydział Metalurgiczny|Wydziale Metalurgicznym] w Katedrze Metalografii i Obróbki Cieplnej w Zakładzie Rentgenografii Metali. Następnie zatrudniony jako: asystent (1955–1957), starszy asystent (1957–1963), adiunkt (1963–1968), docent (1968–1977), profesor nadzwyczajny (1977–1985), profesor zwyczajny (1985–2006). Był organizatorem i kierownikiem Zakładu Analiz Strukturalnych AGH(1969–1991), kierownikiem Zakładu Badawczego AGH przy Hucie Warszawa (1987–1989), kierownikiem Studium Doktoranckiego na Wydziale Metalurgicznym AGH (1973–1991).

Od 1992 roku pracował w Politechnice Świętokrzyskiej w Kielcach na stanowisku profesora zwyczajnego. W latach 1995-2005 był kierownik Katedry Metaloznawstwa i Technologii Materiałowych Politechniki Świętokrzyskiej. W 2006 roku przeszedł na emeryturę.

Staże naukowe: Columbia University, Nowy Jork (1966–1967); MISiS, Moskwa (1971); Politechnika Tuła (1982); Bergakademie Freiberg.

Członek Komisji Metalurgiczno-Odlewniczej PAN, Komisji Nauki o Materiałach PAN, Zesp. Inż Powierzchni KBM PAN, Intern. Diffusion Research Ass., Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego i rzeczoznawca. Członek Rady Konsult.-Progr. „Przeglądu Technicznego”. Organizator Ogólnopolskiego Seminarium Młodych Metalowców (1973–1992).

Badania: dyfuzja po granicach ziarn w bikryształach aluminium z granicami nachylenia i skręcenia (opracowanie oryginalnej metalograficznej metody ujawniania frontu dyfuzji); wpływ wielkości atomu na dyfuzję granicami małego kąta (ujawnienie możliwości niskotemeperaturowego zrównania frontu dyfuzji); badanie anizotropii dyfuzyjności granic ziarn i wpływu na dyfuzję nierównowagowego stanu struktury granic; prace z zakresu dyfuzji boru w stal; wykrycie tworzenia się wtrąceń ferrytu krzemowego w warstwach; udowodnienie dyfuzji atomów boru przez warstwę borków ich granicami; ujawnienie anizotropii twardości borków; opracowanie oryginalnych powłok antyrefleksyjnych.

Opublikował ok. 200 prac z zakresu metaloznawstwa, teorii dyfuzji, obróbki cieplnej i cieplno-chemicznej zamieszczonych w czasopismach polskich i zagranicznych. Autor lub współautor podręczników, kilku patentów i zgłoszenia patentowego. Promotor kilku prac doktorskich.

Źródło:

• Kto jest kim w Polsce. S. 582–583
• Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. S. 593–594, portr.

biogram będzie uzupełniony

stan na dzień 08.05.2018