Roman Józef Woźniacki
Roman Józef Woźniacki | |
---|---|
Nazwisko | Woźniacki |
Imię / imiona | Roman Józef |
Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. |
Data urodzenia | 12 grudnia 1920 |
Miejsce urodzenia | Myślenice |
Data śmierci | 5 maja 1995 |
Dyscyplina/specjalności | metalurgia, energetyka, matematyka, gospodarka cieplna, procesy cieplne w metalurgii, budowa pieców |
Wydział | Wydział Metalurgiczny
|
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, nagrody resortowe. |
Prof. dr hab. inż. Roman Józef Woźniacki (1920–1995) biogram będzie uzupełniony
Dyscyplina/specjalności: metalurgia, energetyka, matematyka, gospodarka cieplna, procesy cieplne w metalurgii, budowa pieców
Nota biograficzna
Urodził się 12 grudnia 1920 roku w Myślenicach. Zmarł 5 maja 1995 roku.
W czasie wojny pracował w jako robotnik w stalowni i odlewni staliwa w Hucie Stalowa Wola oraz w w odlewni w firmie Jarra w Krakowie. Jednocześnie uczył się Państwowej Szkole Technicznej Górniczo-Hutniczo-Mierniczej na Krzemionkach, gdzie uzyskał tytuł technika hutnika. Do końca wojny kontynuował naukę w Technicznej Szkole Chemicznej.
Po wojnie podjął Studia w Akademii Górniczej. W 1952 roku ukończył Wydział Metalurgiczny i uzyskał dyplom magistra inżyniera metalurga. Równolegle studiował na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie w 1952 roku uzyskał tytuł magistra filozofii w zakresie matematyki.
W latach 1948-1962 pracował jako pracownik naukowo badawczy w Instytucie Odlewnictwa w Krakowie.
Równocześnie - od 1950 roku - pracował jako asystent w Katedrze Matematyki Wydziału Geodezji Górniczej AGH.
W latach 1954-1991 pracował w Katedrze, a potem Zakładzie Gospodarki Cieplnej Wydziału Metalurgicznego.
W 1963 roku na podstawie pracy "Wymiana ciepła w rekuperatorze radiacyjnym do podgrzewania dmuchu żeliwiakowego" uzyskał tytuł doktora nauk technicznych. W 1967 roku przedstawił rozprawę habilitacyjną "Metoda określania wymiany ciepła w równoległoprądowych wymiennikach w ujęciu zagadnień Gauchy'ego" i otrzymał tytuł docenta.
W 1975 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego w specjalności gospodarka cieplna i budowa pieców.
Studia: Akademia Górniczo-Hutnicza; doktorat (1963), habilitacja (1967), prof. nadzw. (1975).
Członek Podkomisji Metalurgii Oddziału PAN w Krakowie.
Autor lub współautor artykułów z zakresu pomiarów cieplnych w odlewnictwie, intensyfikacji procesu żeliwiakowego, zastosowania koksu formowanego do procesu żeliwiakowego.
Odznaczenia i nagrody
Bibliografia publikacji
Źródła do biogramu
Książki
- Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 112
- Kto jest kim w Polsce. Warszawa 1984, s. 1099
- Skład Osobowy AGH … 1953/54]. Kraków 1954, s. 54
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s.
Artykuły
Inne
- Ku chwale przodków pionu hutniczego [online] [przeglądany 23.03. 2019]. Dostępny w: www.rakowice.eu http://www.ppm.agh.edu.pl/fileadmin/default/templates/css/j/ppm/system/dokumenty/rys_historyczny/5_Ku_chwale_Przodkow_pionu_hutniczego.pdf
stan na dzień 23.03.2019