Władysław Jan Takliński
Władysław Jan Takliński | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nazwisko | Takliński | ||||||||||||
Imię / imiona | Władysław Jan | ||||||||||||
Tytuły / stanowiska | Prof. zw. inż. | ||||||||||||
Data urodzenia | 17 grudnia 1875 | ||||||||||||
Miejsce urodzenia | Warszawa | ||||||||||||
Data śmierci | 24 stycznia 1940 | ||||||||||||
Miejsce śmierci | Sachsenhausen | ||||||||||||
Dyscyplina/specjalności | mechanika teoretyczna, wytrzymałość materiałów | ||||||||||||
Pełnione funkcje | Rektor AG (1933–1939) | ||||||||||||
Wydział | Wydział Górniczy
| ||||||||||||
Odznaczenia i nagrody | Kawaler Krzyża Komandorskiego Orderu Polonia Restituta | ||||||||||||
|
Prof. zw. inż. Władysław Jan Takliński (1875–1940)
Dyscyplina/specjalności: mechanika teoretyczna, wytrzymałość materiałów
Nota biograficzna
Urodził się 17 grudnia 1875 roku w Warszawie. Po aresztowaniu przez Niemców (wraz z prof. UJ) 6 listopada 1939 roku zesłany do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen, zamordowany 24 stycznia 1940 roku. Wydaną rodzinie urną z prochami złożono na na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Studiował na Wydziale Matematyczno-Fizycznym Uniwersytetu w Petersburgu i uzyskał w 1898 roku dyplom I stopnia. Studia kontynuował na Wydziale Mechanicznym tamtejszego Instytutu Technologicznego, gdzie w 1903 roku otrzymał dyplom inżyniera technologa. Już w 1902 roku podjął pracę w Eksperymentalnym Laboratorium Budowy Okrętów Ministerstwa Marynarki Wojennej w Petersburgu jako młodszy, a od 1911 roku starszy pomocnik kierownika laboratorium. 17 marca 1914 roku objął dyrekcję tej placówki. 5 września 1915 roku nominowany na pułkownika Korpusu Inżynierów Okrętowych Rosji za teoretyczne i praktyczne osiągnięcia z zakresu okrętownictwa. Od września 1903 roku wykładał geometrię analityczną oraz rachunek różniczkowy i całkowy w Morskiej Szkole Inżynieryjnej w Kronsztadzie. W r. 1904 został asystentem przy Katedrze Mechaniki Teoretycznej Instytutu Inżynierów Komunikacji w Petersburgu, skąd w roku następnym przeszedł na asystenturę przy Katedrze Mechaniki Teoretycznej tamtejszego Instytutu Politechnicznego. Wykładał również w petersburskim Morskim Korpusie Kadetów i kronsztadzkiej Mikołajewskiej Akademii Morskiej. Po powrocie do Polski w 1922 roku pełnił funkcję wykładowcy w Morskiej Szkole Oficerskiej w Toruniu oraz współpracował z Głównym Urzędem Miar w Warszawie. W roku akademickim 1923/24 wykładał mechanikę teoretyczną na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej.
Od 1923 roku profesor zwyczajny mechaniki teoretycznej i wytrzymałości materiałów AG i kierownik Katedry Mechaniki Teoretycznej oraz Wytrzymałości Materiałów Wydziału Górniczego.
W latach 1931–33 był prorektorem Akademii, następnie rektorem w latach 1933–39.
Doprowadził do końca budowę gmachu głównego, a także budowę Laboratorium Maszynowego (Reymonta 7) i Laboratorium Transportu Szynowego wraz z torem do jazd próbnych. Jako rektor dbał o poszanowanie władz akademickich, profesorów i pracowników. Troszczył się też o studentów. Otaczał go powszechny szacunek. „Często sięgał do własnej kiesy, gdy potrzeby Uczelni lub dobro pracowników czy studentów tego wymagało”.
Członek Stowarzyszenia Polskich Inżynierów Górniczych i Hutniczych, Krakowskiego Towarzystwa Technicznego oraz Rady Naczelnej Towarzystwa Przyjaciół Młodzieży Akademickiej.
Autor podręcznika "Mechanika teoretyczna" (1923-25, wyd. drugie 1947-48).
2 marca 1935 roku Stowarzyszenie Studentów Akademii Górniczej nadało Mu tytuł Honorowego Członka Stowarzyszenia Studentów Akademii Górniczej.
Od połowy lat 80-tych XX w. przyznawana jest corocznie przez AGH nagroda im. Taklińskiego dla młodych naukowców za wybitne osiągnięcia w dziedzinie dydaktyki.
31 sierpnia 1993 roku na parterze Gmachu Głównego AGH z inicjatywy Stowarzyszenia Wychowanków AGH odsłonięto tablicę pamięci rektora Władysława Taklińskiego.
Odznaczenia i nagrody
Kawaler Krzyża Komandorskiego Orderu Polonia Restituta, Brązowy Medal za Długoletnią Służbę
Źródła do biogramu
Książki
- Materiały Informacyjne. [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 65-92
- Polski Słownik Biograficzny. T. 52/1, z. 212 : Świrski Łukasz - Tanner Bernard. Kraków 2017, s. 120-121
- [Skład Osobowy Akademii Górniczej … [1924/25]]. Kraków 1924, s. 7
- [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1925/26]. Kraków 1925, s. 13
- [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1926/27]. Kraków 1926, s. 14
- [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1927/28]. Kraków 1927, s. 14
- [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1929/30]. Kraków 1929, s. 15
- [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1930/31]. Kraków 1930, s. 15
- [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1931/32]. Kraków 1931, s. 16
- [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1932/33]. Kraków 1932, s. 32
- [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1933/34]. Kraków 1933, s. 23-24
- [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1935/36]. Kraków 1935, s. 23
- [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1936/37]. Kraków 1936, s. 25-26
- [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1937/38]. Kraków 1937, s. 24
- [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1938/39]. Kraków 1938, s. 27
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 9. Red. Z. Skoczyński. Warszawa 1998, s. 141
- Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego [AGH] 1919-1999. Kraków 1999, s. 118
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 368, [foto]
- Wyrok na Uniwersytet Jagielloński 6 listopada 1939. Pod red. L. Hajdukiewicza. Kraków 1989, s. 297-298, [foto]
- Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 627 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 201-204, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo- Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)
Artykuły
- Biuletyn Rektora [AGH] 1988, luty, s. 4-6
- Biuletyn Rektora [AGH] 1992, (Zarządzenie Nr 4/92 Rektora... z dnia 10 kwietnia 1992...), s. 25-26
- Biuletyn Rektora [AGH] 1992, październik, (Sprawozdanie rektora za rok akademicki 1991/1992), s. 27
- Bolewski A.: Mobilizacja sił naukowych i organizacyjnych przy powstawaniu oraz inauguracji Akademii Górniczej w Krakowie : z kart historii. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 5-6
- Bolewski A.: Rektorzy Akademii Górniczej w Krakowie. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 7-10, [foto]
- [XXVII Konkurs o Nagrodę Imienia Profesora Władysława Taklińskiego]. Biuletyn AGH 2014, nr 74, s. 30
- XXXI Konkurs o Nagrodę Imienia Profesora Władysława Taklińskiego]. Biuletyn AGH 2018, nr 122, s. 30
- Gąsiorowski T.: Przeżyć w Sachsenhausen to za mało : Krakowski Oddział IPN i "Dziennik Polski" przypominają. Dziennik Polski 2010, nr 259 (5 XI 2010), s. A11 [79 rocznica Sonderaktion Krakau]
- Poczet Rektorów AGH : lata [1919-2013] : Takliński Władysław (1875-1940), 1933/34-1938/39. Biuletyn AGH 2013 wyd. spec. z okazji 100-lecia powołania Akademii Górniczej, s. 14, [foto]
- Sieński H.: Profesor Władysław Takliński : tablice - pamięć wiecznie żywa - część 5. Biuletyn AGH 2013, nr 70, s. 26-28, [foto]
- Tomczyk M.: 75. rocznica "Sonderaktion Krakau". Biuletyn AGH 2014, nr 83, s. 8-9, [foto]