Stanisław Piechota
Stanisław Piechota | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]] | |||||||||||||
Nazwisko | Piechota | ||||||||||||
Imię / imiona | Stanisław | ||||||||||||
Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. | ||||||||||||
Data urodzenia | 23 lutego 1940 | ||||||||||||
Miejsce urodzenia | Ulina Mała
| ||||||||||||
Dyscyplina/specjalności | górnictwo i geologia inżynierska, technika podziemnej eksploatacji złóż, budownictwo podziemne | ||||||||||||
Pełnione funkcje | Prodziekan Wydziału Górniczego (1984-1987, 1987-1990) | ||||||||||||
Wydział | Wydział Górnictwa i Geoinżynierii
| ||||||||||||
Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej | ||||||||||||
|
Prof. dr hab. inż. Stanisław Piechota (1940-) biogram będzie uzupełniony
Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, technika podziemnej eksploatacji złóż, budownictwo podziemne
Nota biograficzna
Urodził się 23 lutego 1940 roku w Ulinie Małej.
W 1963 roku ukończył Wydział Górniczy AGH.
W roku akademickim 1964/64 prowadził zajęcia zlecone w Katedrze Górnictwa Ogólnego, a w 1964 roku rozpoczął prace asystenta w Katedrze i Zakładzie Górnictwa Ogólnego Wydziału Górniczego AGH.
W latach 1964-1966 był asystentem, w latach 1966-1972 starszym asystentem 1966–1972.
W 1972 roku na podstawie pracy "Badania niektórych parametrów masowego urabiania i wypuszczania rudy Zn-Pb w rejonie olkuskim" napisanej w Instytucie Górnictwa Podziemnego WG uzyskał doktorat. Następnie w latach 1972-1984 był adiunktem.
W 1982 roku otrzymał stopień doktora habilitowanego.
W latach 1991-1999 był profesorem nadzwyczajnym. W 1999 roku otrzymał tytuł profesora.
W latach 1982-1985 był zastępcą dyrektora Instytutu Górnictwa Podziemnego i Bezpieczeństwa Pracy Wydziału Górniczego i w latach 1984-1992 był kierownikiem Zakładu Eksploatacji Rud.
W latach 1984-1990 był prodziekan Wydziału Górniczego.
Od 1992 roku był kierownik Pracowni Eksploatacji Złóż.
Od 1996 roku był zastępcą kierownika Zakładu Górnictwa Podziemnego.
W latach 1972-1983 był sekretarzem Uczelniano-Przemysłowego Zespołu ds. Cynku i Ołowiu. W latach 1992-1999 był członkiem Senatu AGH.
Autor ponad 120 prac publikacji, w tym podręczników i skryptów oraz patentów. Ponadto autor kilkudziesięciu prac projektowych, doświadczalnych, badawczych i ekspertyz.
Promotor kilku doktoratów.
Członek Komitetu Górnictwa PAN, Komitetu Górnictwa i Geologii przy Radzie Naukowej "Cuprium" we Wrocławiu, Głównej Komisji ds. Polityki Surowcowej przy ZG SITG, Komitetu Obudowy Kotwiowej w Podziemnych Zakładach Górniczych przy prezesie WUG, Zespołu Górnictwa, Geodezji i Transportu T-12 KBN, Naczelnej Organizacji Technicznej.
Ekspert Państwowej Komisji Akredytacyjnej.
Odznaczenia i nagrody
Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złota Odznaka "Zasłużony dla Górnictwa", Złota Odznaka Zasłużony w Rozwoju Województwa Katowickiego", Odznaka Honorowy Zasłużony dla KGHM Polska Miedź SA.
Bibliografia publikacji
https://bpp.agh.edu.pl/autor/piechota-stanislaw-01713
Źródła do biogramu
Książki
- Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 139
- Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 94, 247, 248
- [Skład Osobowy AGH … 1963/64]. Kraków 1964, s. 197
- [Skład Osobowy AGH … 1964/65]. Kraków 1965, s. 35
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 273-274
- Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 3 : M – R. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2000, s. 481, [foto]
Artykuły
Inne
stan na dzień 9.12.2020