Stanisław Wasilewski

Z Historia AGH
Stanisław Wasilewski
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Wasilewski
Imię / imiona Stanisław


Data urodzenia 1949
Miejsce urodzenia Wrocław


Dyscyplina/specjalności górnictwo, inżynieria środowiska, górnictwo i energetyka, wentylacja kopalń
Wydział Wydział Górnictwa i Geoinżynierii



Stanisław Wasilewski biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności: górnictwo, inżynieria środowiska, górnictwo i energetyka, wentylacja kopalń

Nota biograficzna

Urodził się w 1949 roku we Wrocławiu.

Od 1953 roku mieszka w Krakowie.

W latach 1968-1973 studiuje na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH, które kończy uzyskując tytuł zawodowy magistra inżyniera.

W 1973 roku rozpoczyna pracę w Instytucie Górnictwa Podziemnego w Katowicach. wskutek przekształceń w zapleczu naukowym górnictwa, pracuje kolejno: od 1975 roku w ZKMPW, od 1976 roku w OBR EMAG i od 1978 roku w CNPEiAG "EMAG".

W 1984 roku w IMG PAN w Krakowie uzyskuje stopień doktora.

W 1999 roku na Wydziale Górnictwa i Geoinżynierii AGH uzyskał stopień doktora habilitowanego.

Ukończył Studia Podyplomowe Aerologii Górniczej, Systemów Mikrokomputerowych i Kurs Zastosowań Matematyki.

W latach 2005-2007 pracował na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Politechnice Śląskiej.

W 2007 roku rozpoczął pracę w Katedrze Ekologii Terenów Przemysłowych Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii AGH.

W 2005 roku otrzymał tytuł profesora nauk technicznych.

W latach 2012-2014 był kierownikiem Katedry Inżynierii Środowiska i Przeróbki Surowców.

W 2019 roku przeszedł na emeryturę.

Jest specjalistą z problematyki wentylacji kopalń, a w szczególności zagadnień modelowania matematycznego, pomiarów parametrów sieci wentylacyjnych.

Obszarami badań naukowych są monitorowanie środowiska w podziemiach kopalń, stany nieustalone i dynamika zmian parametrów powietrza w kopalniach podziemnych, metrologia parametrów powietrza, aparatura i systemy kontrolno-pomiarowe dla monitorowania zagrożeń i środowiska górniczego kopalniach, monitoring składowisk odpadów górniczych.

Autor i współautor ponad 80 publikacji, około 120 publikacji w recenzowanych czasopismach naukowo-technicznych, ponad 100 niepublikowanych ekspertyz i wdrożeń oraz kilku patentów.

Wygłosił ponad 200 referatów, w tym około 70 na konferencjach zagranicznych.

Brał udział w ponad 40 projektach badawczych i rozwojowych, w tym w 20 jako kierownik projektu.

Wielokrotnie był członkiem problemowych komisji przy prezesie WUG oraz komisji doraźnych powoływanych przez niego.

Członek Międzynarodowego Komitetu Światowych Kongresów Wentylacji Kopalń, KG PAN, Sekcji Aerologii Górniczej KG PAN, Komisji ds. Zagrożeń Naturalnych w Podziemnych Zakładach Górniczych, Komisji Badania Przyczyn i Okoliczności Katastrof Górniczych, Rady Naukowej IMG PAN oraz GIG.


Odznaczenia i nagrody

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. ?????
   Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 117-226
   [Skład Osobowy AGH … 19??/??]. Kraków 19??, s. ???????
   Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919–1999. Kraków 1999, s. 135, 143, 158, 203
  • Who is who absolwentów Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki [AGH] : [w 45 lecie Wydziału 1952-1997]. Kraków 1999, s. ??????
  • Who is who? elitarnego Wydziału Elektrycznego AGH. Red. J. Czajkowski, Z. K. Witek. Kraków 2002, s. 252
   Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 416

Artykuły

Inne


stan na dzień 9.03.2021