Tadeusz Julian Banachiewicz

Tadeusz Julian Banachiewicz
Nazwisko	Banachiewicz
Imię / imiona	Tadeusz
Tytuły / stanowiska	Prof. nadzw. dr
Data urodzenia	1882
Data śmierci	1954
Dyscyplina/specjalności	astrometria, teoria macierzy, mechanika nieba, geodezja
Pełnione funkcje	Kierownik Katedry Geodezji Wyższej i Astronomii
Wydział	Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Komandorski Orderu Polonia Restituta, fiński Order Białej Róży.

Prof. nadzw. dr Tadeusz Julian Banachiewicz (1882–1954)

Specjalność: astrometria, teoria macierzy, mechanika nieba, geodezja

Urodził się 13 lutego 1882 r. w Warszawie, zmarł 18 listopada 1954 r. w Krakowie. Jego prochy przeniesiono na Skałkę do krypty zasłużonych. Studiował na Uniwersytecie Warszawskim nauki matematyczno-fizyczne. W 1904 r. otrzymał tytuł kandydata nauk matematycznych i złoty medal za pracę konkursową z dziedziny astronomii obserwacyjnej. Studia uzupełniające przeszedł w Getyndze oraz w Centralnym Obserwatorium Astronomicznym w Pułkowie k. Petersburga. W latach 1915–1918 był w Dorpacie (Tartu) kolejno: asystentem, docentem etatowym, prof. nadzw. oraz dyrektorem obserwatorium. W r. 1918 powołany został na docenta geodezji w PW, w r. 1919 został profesorem astronomii i dyrektorem Obserwatorium w Krakowie, stanowisko to — z przerwą w latach okupacji — piastowal do końca życia.

W Akademii Górniczej w latach 1945–51. Prowadził wykłady z geodezji w latach 1945–47.

Autor ponad 230 prac. Ważnym jego osiągnięciem było wydanie prawie 12 tomów czasopisma „Acta Astronomica” oraz 25 zeszytów efemeryd gwiazd zaciemnionych. Członek TNW, PAU i PAN oraz licznych towarzystw naukowych polskich i zagranicznych. Wiceprezes Międzynarodowej Unii Astronomicznej.

Doktor honoris causa Uniwersytetu Warszawskiego, Poznańskiego i Uniwersytetu w Sofii.

Źródło:

• Biogramy uczonych polskich. Cz. 3. Wrocław 1986. S. 25–30
• Nauka Polska 1954 nr 4 (8). s. 250–254
• Słowniik biograficzny matematyków polskich. Tarnobrzeg 2003. S. 12–13, portr.