Zdzisław Wittek
| Zdzisław Wittek | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| [[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]] | |||||||||
| Nazwisko | Wittek | ||||||||
| Imię / imiona | Zdzisław | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Doc. dr inż. | ||||||||
| Data urodzenia | 3 lutego 1917 | ||||||||
| Miejsce urodzenia | Kraków | ||||||||
| Data śmierci | 3 grudnia 1983 | ||||||||
| Miejsce śmierci | Kraków, cmentarz Salwatorski | ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | odlewnictwo żeliwa | ||||||||
| Wydział | Wydział Odlewnictwa
| ||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP, odznaki honorowe towarzystw naukowych. | ||||||||
| |||||||||
Doc. dr inż. Zdzisław Wittek (1917–1983)
Specjalność: odlewnictwo żeliwa
Życiorys
Urodził się i zmarł w Krakowie.
Studiował na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie. 1 września 1947 roku podjął pracę w charakterze asystenta wolontariusza w Katedrze Odlewnictwa.
W 1948 roku został starszym asystentem, a w 1954 r. adiunktem Zakładu Odlewnictwa Żeliwa w Katedrze Odlewnictwa AGH. Na podstawie rozprawy "Badania nad wpływem napięcia powierzchniowego ciekłego żeliwa na jego lejność" 29 marca 1963 r. uzyskał stopień dr. nauk technicznych. 1 października 1969 roku został powołany na stanowisko docenta w Katedrze Odlewnictwa Żeliwa, gdzie pracował do chwili odejścia na emeryturę w 1980 r. Był jednym ze współorganizatorów Wydziału Odlewnictwa, brał czynny udział w powstaniu i w l. 1956-59 kierował Odlewnią Doświadczalną.
Uczestniczył w pracach nad zagadnieniami nowych technologii, wdrażania żeliwa wysokojakościowego, doboru żeliwa na odlewy aparatury chemicznej, procesów wytapiania żeliwa oraz nowych metod kontroli ciekłego żeliwa i odlewów żeliwnych. Był autorem i współautorem 11 książek i skryptów, a także ponad 20 publikacji zamieszczonych w czasopismach technicznych oraz ponad 30 niepublikowanych prac naukowo-badawczych.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski OOP, Złota Odznaka ZNP, Złota Hon. Odz. STOP
Bibliografia
Książki
- Słownik biograficzny techników polskich. z. 1 s. 163–164