Józef Machowski
| Józef Machowski | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Machowski | ||||||||||||
| Imię / imiona | Józef | ||||||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. | ||||||||||||
| Data urodzenia | 10 marca 1930 | ||||||||||||
| Miejsce urodzenia | Wierzchosławice | ||||||||||||
| Data śmierci | 17 grudnia 1997 | ||||||||||||
| Miejsce śmierci | Kraków | ||||||||||||
| Dyscyplina/specjalności | elektrotechnika (napędy elektryczne w trakcji, elektryfikacja górnictwa) | ||||||||||||
| Pełnione funkcje | Prodziekan Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki (1981–1987) | ||||||||||||
| Wydział | Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki
| ||||||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, inne | ||||||||||||
| |||||||||||||
Prof. dr inż. Józef Machowski (1930–1997)
Specjalność: elektrotechnika (napędy elektryczne w trakcji, elektryfikacja górnictwa)
Życiorys
Urodził się 10 marca 1930 r. w Wierzchosławicach (woj. tarnowskie). Zmarł 17 grudnia 1997 r. w Krakowie.
Absolwent AGH w Krakowie. Dyplom magisterski uzyskał w 1954 r. na Wydziale Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa. Jako wyróżniający się student został asystentem w Katedrze Elektryfikacji Urządzeń Górniczych. Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 1964 r., doktora habilitowanego w 1975 r., następnie pracował na stanowisku docenta. Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego uzyskał w 1988 r.
Po reorganizacji Wydziału w 1972 r. jako starszy asystent podjął pracę w Zakładzie Trakcji Elektrycznej. W latach 1981-1987 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki. W 1982 r. został Kierownikiem Zakładu Trakcji Elektrycznej w Instytucie Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych.
Autor wielu opracowań naukowo-badawczych dla potrzeb modernizacji polskiego górnictwa (90 publikacji, w tym 6 książek, 15 skryptów, 8 patentów, promotor 5 rozpraw doktorskich). Utalentowany dydaktyk, humanista o szerokich horyzontach myślenia. Był również autentycznym artystą fotografikiem oraz malarzem amatorem wrażliwym na uroki naszego polskiego krajobrazu, szczegóły folklorystyczne i zabytki architektury.
Członek Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej (od 1964 r.; w latach 1968–1972 oraz od 1976 r. przewodniczący Krakowskiego Oddziału PTETiS), członek Towarzystwa Sztuk Pięknych w Krakowie.
Odznaczenia i nagrody
Złoty Krzyż Zasługi, Kawalerski Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, inne.
Bibliografia
Książki
- Who is who? elitarnego Wydziału Elektrycznego AGH. Kraków 2002. s. 299–300
- Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. s. 28
Artykuły
- BIP AGH 1998 nr 49. s. 35, portr.
- BIP AGH 1998 nr 51. s. 28
- BIP AGH 2002 nr 111. s. 18