Stefan Węgrzyn
| Stefan Węgrzyn | |
|---|---|
| Nazwisko | Węgrzyn |
| Imię / imiona | Stefan
|
| Data urodzenia | 1925 |
| Data śmierci | 2011 |
| Dyscyplina/specjalności | stany nieustalone w obwodach elektrycznych
|
| Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 1989 |
| Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za zasługi dla rozwoju nauki w zakresie teorii procesów rozwoju (technologii informatycznych) stanów nieustalonych w układach dynamicznych oraz stabilności w przestrzeniach Banacha, równanie Gille'a-Węgrzyna, a także za twórczą współpracę z naszą Uczelnią |
| Odznaczenia i nagrody | Krzyże OOP: Kawalerski 1964, Oficerski 1972, Komandorski 1976, Komandorski z Gwiazdą 1993, Tytuł de l'Ordre des Palmes Académiques Chevalier 1977 i Officier 1983, Medal PAN im. M. Kopernika 1978, Krzyż AK 1994; Nagroda Państwowa (I i II stopnia) 1966, 1976 |
Stefan Węgrzyn (1925–2011)
Specjalność: stany nieustalone w obwodach elektrycznych
Urodził się 20 maja 1925 maja w Krakowie. Zmarł 28 lipca 2011 roku. Pochowany na Cmentarzu Centralnym w Gliwicach. Wyższe studia techniczne rozpoczął w 1944 roku na Wydziale Elektrycznym Lwowskiego Instytutu Politechnicznego, kontynuował i ukończył je w 1949 r. w Politechnice Śląskiej w Gliwicach. Doktor nauk technicznych 1951, doktor fizyki Uniwersytetu w Tuluzie 1960, profesor nadzwyczajny 1961, profesor zwyczajny 1968.
Doktor honoris causa Uniwersytetu w Lille we Francji (1973), Uniwersytetu w Sherbrook w Kanadzie (1977), Politechniki Śląskiej w Gliwicach (1988), Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1989) oraz Politechniki Rzeszowskiej.
Członek PAN (korespondent 1964–1973, rzeczywisty 1973, Prezydium 1974-), członek czynny PAU 1977-. Przewodniczący Komitetu Narodowego ds. Współpracy z Międzynarodową Federacją Przetwarzania Informacji (IFIP).
Przebieg pracy zawodowej: Politechnika Śląska w Gliwicach: asystent 1949–1954, docent 1954–1961, profesor 1961-, kierownik Katedry Teorii Regulacji 1961–1968, kierownik Katedry Kompleksowych Systemów Sterowania 1968–1975, dyrektor Instytutu Informatyki 1972–1995; PAN w Warszawie: zastępca dyrektora ds. nauki Instytutu Automatyki 1953–1969, dyrektor Instytutu Informatyki Teoretycznej i Stosowanej 1968-.
Zaangażowany do pracy w Katedrze Podstaw Elektrotechniki Politechniki Śląskiej skoncentrował swe zainteresowania naukowe, jako jeden z nielicznych w Polsce, na zagadnieniach stanów nieustalonych w obwodach elektrycznych. Prowadził badania dotyczące: metod i analizy układów dynamicznych, systemów rozwijających się — genetyka procesów rozwoju zbiorów opartych o przekształcenia ich poszczególnych elementów, informatyka rozumiana jako dziedzina o ruchu i przekształcaniu infomacji.
Autor około 120 prac oryginalnych, książek. Autor kilku patentów. Promotor klikudziesięciu prac doktorskich.
Źródło:
- Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH
- Na podstawie materiałów Sekretariatu Prorektora ds. Ogólnych AGH
- Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S — Ż. Warszawa 2002. S. 636
- Gazeta Wyborcza 2011 nr 176 (30–31 VII 2011) [dod.] Gazeta Wyborcza Kraków. s. 8 [nekrologi]