Aleksander Jacek Garlicki
Aleksander Jacek Garlicki | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]] | |||||||||||||
Nazwisko | Garlicki | ||||||||||||
Imię / imiona | Aleksander | ||||||||||||
Tytuły / stanowiska | prof. dr hab. inż. | ||||||||||||
Data urodzenia | 15 września 1934 | ||||||||||||
Miejsce urodzenia | Kraków
| ||||||||||||
Dyscyplina/specjalności | geologia złóż, sedymentologia ewaporatów, geologia górnicza | ||||||||||||
Pełnione funkcje | Dziekan Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego AGH (1981-1984), | ||||||||||||
Wydział | Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska
| ||||||||||||
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi | ||||||||||||
|
Prof. dr hab. inż. Aleksander Jacek Garlicki (1934–) [biogram będzie uzupełniony]
Specjalność: geologia złóż surowców chemicznych; sedymentologia ewaporatów; geologia górnicza
Nota biograficzna =
Urodził się 15 września 1934 r. w Krakowie. Ukończył Liceum Ogólnokształcące im. T. Kościuszki w Krakowie (1951 r.). W 1956 r. uzyskał stopień magistra inżyniera geologa w specjalności "geologia i poszukiwanie złóż soli" na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym AGH. W 1964 r. na podstawie pracy Autochtoniczna seria solna w miocenie Podkarpacia na odcinku pomiędzy Skawiną a Tarnowem został doktorem nauk technicznych na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym; w 1977 r. na podstawie pracy Sedymentacja soli mioceńskich w Polsce uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk technicznych w zakresie geologii złóż tamże. W 1985 r. otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a na stanowisko profesora zwyczajnego został powołany w 1993 r.
Po studiach otrzymał nakaz pracy w Instytucie Geologicznym w Warszawie, w Zakładzie Złóż Soli i Surowców Chemicznych, kolejno na stanowiskach asystenta i starszego asystenta (do 1962 r.). Następnie został służbowo przeniesiony do Oddziału Karpackiego Instytutu Geologicznego w Krakowie, gdzie pracował na stanowisku starszego asystenta, adiunkta i kierownika Samodzielnej Pracowni Złóż Soli (1962-1971), samodzielnego pracownika naukowo-badawczego (1971-1973) i docenta (1973 r.).
W 1950 r. uzyskał dyplom na Wydziale Deklinowanym AGH.
Doktoryzował się w 1960 r. na Wydziale Którego Nazwa Wspominana Jest W Tekście Po Raz Kolejny.
I zastępca Rektora AGH i Prorektor ds. Nauczania (1990-1993), kierownik Technicznego Uniwersytetu Otwartego AGH (1992-2001), kierownik Zakładu Złóż Rud i Soli AGH (1994-2001)
Nagrody i odznaczenia
Nagroda 1; Nagroda 2.
Źródła
Książki
==== Artykuły ==== * Maciej Tondos, profesor AGH [nekr.] // Dziennik Polski. - 2014, nr 53 (5 III 2014), s. A11 [nekrologi]