Wacław Adam Leskiewicz
| Wacław Adam Leskiewicz | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Leskiewicz | ||||||||||||||||||||
| Imię / imiona | Wacław Adam | ||||||||||||||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr inż. | ||||||||||||||||||||
| Tytuły honorowe AGH | Zasłużony dla AGH | ||||||||||||||||||||
| Data urodzenia | 18 marca 1915 | ||||||||||||||||||||
| Miejsce urodzenia | Warszawa | ||||||||||||||||||||
| Data śmierci | 16 maja 1996 | ||||||||||||||||||||
| Dyscyplina/specjalności | hutnictwo | ||||||||||||||||||||
| Pełnione funkcje | Prorektor ds. Nauczania AGH (1961–1964) | ||||||||||||||||||||
| Wydział | Wydział Metalurgiczny | ||||||||||||||||||||
| Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 1989 | ||||||||||||||||||||
| Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za zasługi w rozwoju naszej Uczelni, a w szczególności za osiągnięcia w rozwoju nauk hutniczych w 40-letniej działalności dydaktycznej i badawczej | ||||||||||||||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Walecznych, Krzyż Komandorski OOP, Krzyż Komandorski z Gwiazdą | ||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Prof. zw. dr inż. Wacław Adam Leskiewicz (1915–1996)
Specjalność: hutnictwo
Życiorys
Urodził się 18 marca 1915 r. w Warszawie. Zmarł 16 maja 1996 r., pochowany w Krakowie na cmentarzu Rakowickim.
Dzieciństwo spędził w Zachodniej Syberii, do kraju powrócił w 1922 r. Studia rozpoczął w 1935 r. na Wydziale Hutniczym AG. Po wojnie w 1945 r. jako pierwszy uzyskał dyplom inżyniera na podstawie pracy dyplomowej wykonanej w obozach jenieckich i komisyjnego egzaminu dyplomowego. W tym czasie rozpoczął pracę na AG. Doktorat uzyskał na Wydziale Hutniczym AGH (1956), następnie prof. nadzw. (1958), prof. zwycz. (1968). Zorganizował i uruchomił Zakład Maszyn Hutniczych i Walcownictwa. Od 1950 do 1985 r. był Kierownikiem Zakładu Plastycznej Przeróbki Metali na Wydziale Hutniczym. W latach 1951–1954 i 1956-1960 pełnił funkcję dziekana Wydziału Metalurgicznego. Był prorektorem ds. nauczania w latach 1961–1964, a w okresie 1968–1974 pełnił funkcję Dyrektora Instytutu Metalurgii AGH. Doktor honoris causa AGH (1989).
Opublikował 120 prac naukowych, uzyskał 15 patentów. Jest autorem, bądź współautorem 7 podręczników akademickich i monografii.
Uczestniczył w podejmowaniu wszystkich ważniejszych decyzji dotyczących krajowego hutnictwa.
Odznaczenia i nagrody
Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Walecznych, Krzyż Komandorski OOP, Krzyż Komandorski z Gwiazdą
Źródło:
- BIP 1996 nr 30–31. s. 13–14
- BIP 1996 nr 29. s. 17
- Kto jest kim w Polsce. s. 388
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 23. Warszawa 2012. S. 71–72