Ludwik Zawisza
| Ludwik Zawisza | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Zawisza | ||||||||||||||||
| Imię / imiona | Ludwik | ||||||||||||||||
| Tytuły / stanowiska | Dr hab. inż., prof. nadzw. AGH | ||||||||||||||||
| Data urodzenia | 16 stycznia 1949 | ||||||||||||||||
| Miejsce urodzenia | Odrzykoń k. Krosna | ||||||||||||||||
| Data śmierci | 29 listopada 2011 | ||||||||||||||||
| Dyscyplina/specjalności | górnictwo i geologia inżynierska; inżynieria i ochrona środowiska (geologia naftowa, hydrogeologia, inżynieria środowiska) | ||||||||||||||||
| Pełnione funkcje | Prodziekan Wydziału Wiertniczo-Naftowego 1993–1999 | ||||||||||||||||
| Wydział | Wydział Wiertnictwa, Nafty i Gazu
| ||||||||||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Dr hab. inż., prof. nadzw. AGH Ludwik Zawisza (1949–2011)
Specjalność: górnictwo i geologia inżynierska; inżynieria i ochrona środowiska (geologia naftowa, hydrogeologia, inżynieria środowiska)
Życiorys
Urodził się 16 stycznia 1949 roku w Odrzykoniu koło Krosna. Zmarł 29 listopada 2011 roku. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
W 1972 roku ukończył studia na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym AGH (specjalność geologia naftowa). W 1980 roku uzyskał tytuł naukowy doktora, w 1991 roku - doktora habilitowanego.
W 1972 roku podjął pracę w Zakładzie Geologii Naftowej ówczesnego Wydziału Wiertniczo-Naftowego AGH. W 1992 roku po restrukturyzacji Wydziału Wiertniczo-Naftowego został kierownikiem Zakładu Naftowej Inżynierii Złożowej. W latach 1993-1999 pełnił funkcję prodziekana ds. dydaktycznych Wydziału Wiertniczo-Naftowego, uzyskując w 1996 roku stanowisko profesora nadzwyczajnego AGH. W 2001 roku został kierownikiem utworzonego wtedy Zakładu Ochrony Środowiska w Gospodarce. W latach 1999-2001 był członkiem senatu AGH.
Był autorem ponad 130 publikacji naukowych, 4 książek, 3 patentów, promotorem 1 rozprawy doktorskiej oraz wielu ekspertyz dla przemysłu naftowego.
Od 1991 roku był członkiem Society of Petroleum Engineers; od 1972 - Naczelnej Organizacji Technicznej. Od 1999 roku był zastępcą przewodniczącego Komisji Zasobów Kopalin przy Ministrze Środowiska; od 1974 - rzeczoznawcą SITPNIG NOT.
Odznaczenia i nagrody =
Złoty Krzyż Zasługi; Generalny Dyrektor Górniczy III stopnia; Zasłużony dla Polskiej Geologii, Zasłużony dla Górnictwa Naftowego i Gazownictwa; Złota Odznaka "Zasłużony dla Górnictwa RP"; nagrody Ministra; nagrody rektorskie
Źródło:
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 412
- Dziennik Polski 2011 nr 282 (5 XII 2011). s. A10 [nekrologi]
- Biuletyn AGH : magazyn informacyjny Akademii Górniczo-Hutniczej 2012 nr 50. s. 34, portr.