Feliks Franciszek Zalewski

Z Historia AGH
Feliks Franciszek Zalewski
Feliks Zalewski.jpg
Nazwisko Zalewski
Imię / imiona Feliks Franciszek
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr. inż.
Data urodzenia 14 stycznia 1888
Miejsce urodzenia Mława
Data śmierci 15 maja 1966
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności inżynieria górnicza
Pełnione funkcje Kierownik Katedry Górnictwa II na Wydziale Górniczym AG (1945-1952), Kierownik Katedry Głębienia Szybów i Obudowy Górniczej na Wydziale Górniczym AGH (1953-1963)
Wydział Wydział Górniczy



FunkcjeGdzieoddo
DziekanWydział Górniczy19341936
ProdziekanWydział Górniczy19361938

Prof. zw. dr. inż. Feliks Franciszek Zalewski (1888–1966)

Specjalność: inżynieria górnicza


Życiorys

Urodził się 14 stycznia 1888 roku w Mławie. Zmarł 15 maja 1966 roku w Krakowie i tam też pochowany na cmentarzu Rakowickim.

W latach 1906–1914 studiował w Instytucie Górniczym w Petersburgu. Dyplom inżyniera uzyskał w 1923 roku na Akademii Górniczej w Krakowie. Od 1930 roku związany z Akademią gdzie prowadził wykłady z górnictwa jako prof. nadzw. a od 1936 roku prof. zw. W latach 1945-1952 pełnił funkcję kierownika Katedry Górnictwa II na Wydziale Górniczym, 1953-1963 kierownik Katedry Głębienia Szybów i Obudowy Górniczej, jednocześnie będąc naczelnym dyrektorem Krakowskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego, a w latach 1949–1950 Biura Projektów Przemysłu Węglowego w Krakowie. W latach 1945–1951 był prezesem Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczej. W 1960 roku przeszedł na emeryturę, nadal prowadził jednak przez kilka lat wykłady zlecone.

Opublikowal kilkadziesiąt artykułów na temat transportu kopalnianego, obudowy i eksploatacji górniczej w czasopismach i w pracach zbiorowych oraz skrypty i podręczniki z tego zakresu. Przeprowadzał również liczne ekspertyzy dla przemysłu.

Źródło:

  • Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994 nr 3. s. 12
  • Słownik polskich pionierów techniki. pod red. Bolesława Orłowskiego. Katowice 1986. S. 231
  • Miesiąc w Krakowie 2008 nr 1. s. 56–57, portr.
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 21. Warszawa 2010. S. 177–180