Stanisław Wdowiarz

Stanisław Wdowiarz
Nazwisko	Wdowiarz
Imię / imiona	Stanisław
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr
Data urodzenia	23 lipca 1911
Miejsce urodzenia	Rogi
Data śmierci	14 stycznia 1987
Dyscyplina/specjalności	geologia naftowa, geologia regionalna Karpat i zapadliska przedkarpackiego
Pełnione funkcje	Dziekan Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego AGH (1957–1960)
Wydział	Wydział Wiertniczo-Naftowy ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Oficerski OOP, Krzyż Kawalerski OOP, Srebrny Krzyż Zasługi, Nagroda Państwowa III stopnia

Prof. zw. dr Stanisław Wdowiarz (1911–1987)

Specjalność: geologia naftowa, geologia regionalna Karpat i zapadliska przedkarpackiego

Życiorys

Urodził się w miejscowości Rogi 23 lipca 1911 roku, zmarł 14 stycznia 1987 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Ukończył studia na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie (1936); dr (1938), prof. (tytuł) (1954), prof. zw. (tytuł) (1968). Studia uzupełniające odbył w Rumunii jako stypendysta rządu rumuńskiego.

Do 1950 roku pracował jako geolog górnictwa naftowego. Następnie Naczelny Geolog — Centralny Zarząd Przemysłu Naftowego (1951–1954); dziekan Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego AGH (1956–1960); kier. Oddz. Karpackiego Inst. Geologicznego w Krakowie (1960–1968); kier. Katedry Geologii Naftowej na Wydziale Górniczym AGH (1966–1968); dyrektor Instytutu Wiertniczo-Naftowego AGH (1968–1970); kier. Zakładu Geologii Naftowej na Wydziale Wiertniczo-Naftowym AGH (1968–1981); prodziekan Wydziału Wiertniczo-Naftowego AGH (1974–1979). Jako pracownik naukowo-dydaktyczny z Akademią związany był do emerytury (1981).

Był sekretarzem na Polskę Karpacko-Bałkańskiej Asocjacji Geologicznej; doradcą do spraw ropy naftowej i gazu ziemnego w Centralnym Urzędzie Geologii; konsultantem naukowym Oddz. Karpackiego PIG; założycielem i czł. Stow. Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowniczego.

Był czł. grup roboczych opracowujących w ramach prac Międzynarodowego Kongresu Geologicznego mapy geologiczne Europy oraz mapy tektoniczne krajów KBAG; czynnie uczestniczył w sesjach Międzynarodowego Kongresu Geologicznego, w Światowych Kongresach Naftowych; brał udział w poszukiwaniach ropy naftowej i gazu ziemnego w Polsce i krajach sąsiednich; projektował i współprojektował wiele otworów wiertniczych; współpracował naukowo ze służbą geologiczną Rumunii i Maroka.

Był członkiem Polskiego Tow. Geologicznego (od 1936), Belgijskiego Tow. Geologicznego (od 1960), Karpacko-Bałkańskiej Asocjacji Geologicznej (od 1963), wielu rad naukowych i technicznych oraz stowarzyszeń regionalnych.

Autor 117 prac z dziedziny budowy geologicznej Europy Środkowej oraz występowania ropy naftowej i gazu.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Oficerski OOP, Krzyż Kawalerski OOP, Srebrny Krzyż Zasługi, Medal KEN, Stopień „Generalny Dyrektor Górniczy II stopnia”, Nagroda Państwowa III stopnia oraz inne odznaczenia resortowe, stowarzyszeniowe, państwowe i regionalne.

Bibliografia

Źródło:

Kto jest kim w Polsce. Warszawa 1993. S. 776–777
Geologia 1988 T. 14, z. 4. s. 124
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 389
Wiek Nafty 2009 nr 2. s. 37–41, portr.
Słownik biograficzny techników polskich. Z. 18. Warszawa 2007. S. 164–169