Zdzisław Karol Wilk

Z Historia AGH
Wersja z dnia 22:08, 10 gru 2013 autorstwa SzymonSokol (dyskusja | edycje) (Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist | name = Zdzisław Karol Wilk | image = wilkzd.jpg | family-name = Wilk | given-name = Zdzisław | additional-name = Karol | honorific-pref...”)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Zdzisław Karol Wilk
Nazwisko Wilk
Imię / imiona Zdzisław
Tytuły / stanowiska Prof. nadzw. inż.
Data urodzenia 1893
Data śmierci 1968
Dyscyplina/specjalności gazownictwo i eksploatacja ropy naftowej



Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski OOP (1963); Złoty Krzyż Zasługi (1946); nagroda Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego II st. (1963); Medal 10-lecia PRL (1954); Brązowy Medal "Górnictwo w 1000-lecie Państwa Polskiego"; Złota Odznaka Honorowa Stow. Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego w PolsceProperty "Awards" (as page type) with input value "Krzyż Kawalerski OOP (1963); Złoty Krzyż Zasługi (1946); nagroda Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego II st. (1963); Medal 10-lecia PRL (1954); Brązowy Medal "Górnictwo w 1000-lecie Państwa Polskiego"; Złota Odznaka Honorowa Stow. Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego w Polsce" contains invalid characters or is incomplete and therefore can cause unexpected results during a query or annotation process.
FunkcjeGdzieoddo
DziekanWydział Górniczy19521954
DziekanWydział Górniczy19601962

Prof. nadzw. inż. Zdzisław Karol Wilk (1893-1968)

Specjalność: gazownictwo i eksploatacja ropy naftowej

Urodził się w Sieniawie 19 sierpnia 1893 r., zmarł w Krakowie 13 lipca 1968 r. i został pochowany na cmentarzu Rakowickim. Studiował na Wydziale Budowy Maszyn Szkoły Politechnicznej we Lwowie, dalsze studia odbywał w Wiedniu. Po uzyskaniu dyplomu inżyniera mechanika pracował w przemyśle.

Zastępca dyrektora Centralnego Zarządu Przemysłu Paliw Płynnych w Krakowie (1945-1946); naczelny dyrektor (1946-1947); dyrektor Wierceń Poszukiwawczych w Krakowie(1948). Od 1948 r. związany z AGH. Praca na Wydziałach Górniczym i Wiertniczo-Naftowym (1948-1963); kier. Katedry Kopalnictwa Naftowego (1952-1963); dziekan wydz. Górniczego (1952-54 oraz 1960-1962). W 1963 r. przeszedł na emeryturę.

Ogłosił drukiem 80 prac i artykułów z zakresu górnictwa naftowego. Autor 5 patentów.

Źródło:

  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 6. s. 163
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 395