Józef Zasadziński
| Józef Zasadziński | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Zasadziński | ||||||||||||||||
| Imię / imiona | Józef | ||||||||||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. inż. | ||||||||||||||||
| Data urodzenia | 1937–
| ||||||||||||||||
| Dyscyplina/specjalności | metalurgia, inżynieria materiałowa; mechanika i fizyka odkształceń plastycznych, metaloznawstwo, przeróbka plastyczna
| ||||||||||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski i Oficerski OOP, Medal KEN, Nagroda Premiera za wybitne krajowe osiągnięcia naukowo-techniczne i inne. | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Prof. zw. dr hab. inż. Józef Zasadziński (1937–)
Specjalność: metalurgia, inżynieria materiałowa; mechanika i fizyka odkształceń plastycznych, metaloznawstwo, przeróbka plastyczna
Urodził się 17 listopada 1937 roku w Krakowie. Jest absolwentem Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, dyplom mgr. inż. metalurga otrzymał w 1962 r. W 1969 r. otrzymał tytuł doktora nauk technicznych, w 1975 r. tytuł doktora habilitowanego, w 1986 r. profesora nadzwyczajnego, a w 1993 r. profesora zwyczajnego.
Pracę w AGH rozpoczął w 1962 r. Asystent 1962–1963, starszy asystent 1963–1969, adiunkt 1969–1976, docent 1976–1986, dyrektor Instytutu Przeróbki Plastycznej i Metaloznawstwa 1979–1991, dziekan Wydziału Metali Nieżelaznych 1985–1987, 1996–2002, profesor nadzwyczajny 1986–1993, kierownik Katedry Przeróbki Plastycznej i Metaloznawstwa Metali Nieżelaznych 1991–, profesor zwyczajny 1993–.
Jest członkiem SITPH od 1965 r. i Rady Naukowej IMN — Gliwice od 1990 r. W 1996 r. został wybrany na Przewodniczącego Komitetu Metalurgii PAN. Członek Komitetu Badań Naukowych w latach 1997–2000, Klubu Menedżera Przemysłu Metali Nieżelaznych od 1992 roku, American Powder Metallurgy Institute USA od 1993. Redaktor działu w czasopiśmie Rudy i Metale Nieżelazne.
Badania: powiązanie czułości na prędkość odkształcenia z energią błędu ułożenia metali i stopów, kompleksowa analiza procesów wyciskania metali i stopów (parametry temperaturowo-prędkościowe, kontrolowane płynięcie metalu), kształtowanie adhezyjne materiałów porowatych; kierownik Resortowego Programu Badawczo-Rozwojowego RR.I.01, Ministra Edukacji Narodowej (1986–1990).
Autor ponad 125 publikacji i 26 patentów oraz szeregu prac dla przemysłu. Promotor prac doktorskich.
Źródło:
- Rudy i Metale Nieżelazne 1996 nr 10. s. 458–460
- Rudy i Metale Nieżelazne 2002 nr 10–11. s. [480]
- Informator nauki polskiej 2003. T. 4: Ludzie nauki P–Ż. Warszawa 2003. S. 1157
- Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 825