Marian Tadeusz Kordek
| Marian Tadeusz Kordek | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Kordek | ||||||||
| Imię / imiona | Marian | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Doc. dr inż. | ||||||||
| Data urodzenia | 1924–2006
| ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | ceramika szlachetna, materiały i narzędzia ścierne
| ||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP, Medal Zasługi dla Ziemi Krakowskiej, Medal im. ks. dr. J. Dzierżona za wybitne zasługi w rozwoju pszczelarstwa; dwukrotnie nagrodzony zespołową nagrodą ministra III-go stopnia, zespołową nagrodą NOT I. stopnia oraz kilkakrotnie nagrodami Rektora AGH. | ||||||||
| |||||||||
Doc. dr inż. Marian Tadeusz Kordek (1924–2006)
Specjalność: ceramika szlachetna, materiały i narzędzia ścierne
Urodził się 27 sierpnia 1924 roku w Krakowie. Zmarł 14 października 2006 roku. Pochowany na Cmentarzu Podgórskim w Krakowie. Ukończył Wydział Ceramiczny AGH ze stopniem inżyniera ceramika (1952) i magistra inżyniera ceramika (1954). W 1964 uzyskał tytuł doktora AGH.
Od 1954 podjął pracę w Katedrze Technologii Wyrobów Fajansowych i Porcelanowych na Wydziale Ceramicznym AGH, początkowo jako asystent, następnie starszy asystent, a po uzyskaniu stopnia doktora nauk technicznych w 1964 na stanowisku adiunkta w Katedrze Ceramiki Szlachetnej i Technicznej. W 1968 r. powołany na stanowisko docenta na Wydziale Ceramicznym. W 1972 r. podjął pracę na stanowisku dyrektora Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Ceramiki Elektronicznej. W 1975 r. ponownie podjął pracę w AGH na stanowisku docenta na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki. Od 1980 r. kierował Zakładem Ceramiki Szlachetnej Międzyresortowego Instytutu Materiałów Budowlanych i Ogniotrwałych. W latach 1978–1984 pełnił funkcję Prodziekana Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki. W 1991 r. przeszedł na emeryturę.
Od 1977 r. przez trzy kadencje wiceprezes SITPMB Zarządu Głównego w Warszawie, członek Komisji Ceramicznej PAN, członek Polskiego Towarzystwa Ceramicznego.
Autor 75 publikacji naukowo-technicznych, 17 książek oraz 9 patentów.
Źródło:
- Szkło i Ceramika 1992 nr 1. s. 32
- Kto jest kim w ceramice. Kraków 1999. S. 111–112
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 164
- Dziennik Polski 2006 nr 245 (19 X 2006). s. 14 [nekrologi]