Józef Wojciech Raczkowski
Józef Wojciech Raczkowski | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nazwisko | Raczkowski | ||||||||
Imię / imiona | Józef | ||||||||
Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. inż. | ||||||||
Data urodzenia | 10 września 1930 | ||||||||
Miejsce urodzenia | Sanok
| ||||||||
Dyscyplina/specjalności | górnictwo, geologia inżynierska, wiertnictwo | ||||||||
Pełnione funkcje | Dziekan Wydziału Wiertniczo-Naftowego AGH (1969–1974) | ||||||||
Wydział | Wydział Wiertnictwa, Nafty i Gazu
| ||||||||
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski | ||||||||
|
Prof. zw. dr hab. inż. Józef Wojciech Raczkowski (1930–)
Specjalność: górnictwo, geologia inżynierska, wiertnictwo
Nota biograficzna
Urodził się 10 września 1930 roku w Sanoku. Ukończył studia na AGH (1955); doktorat (1963), habilitacja (1965), profesor nadzwyczajny (1972), profesor zwyczajny (1979).
Z Akademią związany początkowo jako młodszy asystent, następnie starszy asystent, adiunkt (1951–1958), docent (1966–1972), profesor (1972). Kierownik (p.o.) Zakładu Wiertnictwa Przemysłowego (1966–1967), kierownik Zakładu Płuczek Wiertniczych i Cementowania (1967–1976), dyrektor Instytutu Wiertniczo-Naftowego (1966–1975), dziekan Wydziału Wiertniczo-Naftowego (1969–1974). Dyrektor Instytutu Górnictwa Naftowego i Gazownictwa w Krakowie 1976–.
Staże krótkometrażowe: Instytut Nafty, Gazu i Geologii, Bukareszt 1960; Instytut Naftowy im. Gubkina, Moskwa 1962–1963; Akademia Górnicza, Freiberg 1967; Politechnika Turyn 1969; Wega-D Geophysical Ltd, Kanada 1988–1989 (kontrakt).
Członek Komitetu Problemów Energetyki PAN, Komitetu Górnictwa PAN, Rosyjskiej Akademii Nauk Przyrodniczych. Członek rady naukowej Instytutu Górnictwa i Gazownictwa w Krakowie i wielu innych rad naukowych. Redaktor naczelny miesięcznika „Nafta, Gaz”.
Badania: projektowanie otworów wiertniczych; zjawiska zwiercania skał; technologia płuczek i technika cementowania, zwłaszcza reologia cieczy wiertniczych i zjawiska fizykochemiczne zachodzące w procesie wiercenia otworów.
Działalność pozanaukowa: projektant i główny projektant w Biurze Projektów Przemysłu Naftowego w Krakowie 1955–1957; starszy inżynier specjalista w Przedsiębiorstwie Geologicznym w Krakowie 1958–1961; członek Rady Nadzorczej W.O. Petrobaltic 1977–1980; członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowniczego (przewodniczący Komitetu Techniki Wiertniczej i Eksploatacji 1976–1981; członek ZG 1977–1980).
Autor ok. 200 prac, kilka monografii i rozpraw, ponad 120 prac oryginalnych, skryptów, podręczników. Autor kilku patentów. Promotor kilkunastu prac doktorskich.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Min.-Kier. Urzędu Postępu Naukowo-Technicznego i Wdrożeń, NOT, Nagroda im. I. Łukasiewicza
Bibliografia publikacji
Źródła do biogramu
Książki
- Kto jest kim w Polsce. S. 589–590
- Jubileusz XXX-lecia 1967–1997. Wydział Wiertnictwa, Nafty i Gazu Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 1997. S. [20]
- Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. S. 619, portr.