Lucjan Kruszecki

Z Historia AGH
Lucjan Kruszecki
Lucjan Kruszecki.jpg
Nazwisko Kruszecki
Imię / imiona Lucjan
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia 11 września 1924
Miejsce urodzenia Ksany
Data śmierci 16 października 2018
Dyscyplina/specjalności budowa i eksploatacja maszyn, automatyka, robotyka, automatyzacja maszyn, automatyzacja procesów i urządzeń górniczych, metrologia górnicza
Pełnione funkcje Kierownik Zakładu Automatyzacji Procesów
Wydział Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki


Odznaczenia i nagrody Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi

Prof. zw. dr hab. inż. Lucjan Kruszecki (1924–2018)

Dyscyplina/specjalności: budowa i eksploatacja maszyn, automatyka, robotyka, automatyzacja maszyn, automatyzacja procesów i urządzeń górniczych, metrologia górnicza

Nota biograficzna

Urodził się 11 września 1924 roku Ksanach w woj. świętokrzyskim. Zmarł 16 października 2018 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim W Krakowie.

Szkołę Podstawową 6 klasową ukończył w 1937 roku w Senisławicach. Po ukończeniu dwóch klas Gimnazjum w Tarnowie, wybuchła wojna. Do roku 1942 pracował w gospodarstwie rodzinnym. W latach 1942-45 ukończył Wstępny Kurs przy Zawodowej Szkole dla Techników Chemików połączony z półroczną praktyką w Warsztatach Majątku Rogów, a następnie wstąpił do Zawodowej Szkoły Budowy Maszyn i Elektrotechniki. Pozwoliło to na otrzymanie po wojnie w 1945 roku dyplomu Technika i Elektryka. W roku akademickim 1945/46 podjął studia na Wydziale Matematyczno-Fizycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W styczniu 1946 roku przeniósł się na nowo powstały w Akademii Górniczej Wydział Elektromechaniczny. Od czerwca 1949 roku do czerwca 1950 roku pracował w KWK "Milowice" w Sosnowcu na stanowisku starszego referenta technicznego.

Pracę w Akademii Górniczo-Hutniczej podjął 15 marca 1950 roku w Zakładzie Maszyn Górniczych Wydziału Górniczego prowadzonym przez profesora Wacława Lesieckiego. W okresie początkowym brał czynny udział w opracowaniu założeń do projektu oraz realizacji inwestycji pawilonu B-2 z halą maszyn i kopalnią doświadczalną. W późniejszym okresie natomiast w wyposażeniu nowo wybudowanych laboratoriów Katedry.

W 1951 roku uzyskał dyplom magistra inżyniera elektromechanika górniczego.

W 1956 roku był adiunktem w Katedrze Maszyn i Urządzeń Górniczych Wydziału Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa.

W 1963 roku, na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych, na podstawie pracy "Wpływ prędkości posuwu i skrawania na moc silnika łańcuchowej wrębiarki ścianowej" uzyskał doktorat. W 1967 roku uzyskał habilitację. Za osiągnięcia naukowe 1 listopada 1976 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a 11 kwietnia 1992 roku tytuł profesora zwyczajnego.

W 1969 roku na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych zorganizował Zakład Automatyzacji Górnictwa i uruchomił specjalizację „automatyka górnicza”.

W latach 1971-1977 kierownik Studium Podyplomowego Transportu Górniczego i Hutniczego, w latach 1993-1999 kierownik Studium Podyplomowego Obudów Zmechanizowanych, w latach 1992-1994 kierownik Zakładu Automatyzacji Procesów Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki.

Autor około 100 publikacji, wielu skryptów i monografii oraz patentów. Promotor kilku doktoratów.

W latach 1966-1994 członek Międzynarodowej Konferencji Automatyzacji Górnictwa ICAMC, w latach 1964-1994 Międzynarodowej Konferencji Konferencji Katedr Maszyn Górniczych, członek PAN - Sekcja Technologii Górniczej, Sekcja Cybernetyki w Górnictwie, Sekcja Mechanizacji Górnictwa. Ponadto członek wielu organizacji i stowarzyszeń resortowych.


Odznaczenia i nagrody

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Komisji Edukacji Narodowej, Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi, wyróżniony 24 razy nagrodami Rektora, 1 nagrodą Przewodniczącego Komitetu Nauki i Techniki, III i II nagrodą Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, wyróżniony stopniami górniczymi “Dyrektora Górniczego I stopnia” i “Generalnego Dyrektora Górniczego III stopnia” oraz szeregiem odznak regionalnych województwa katowickiego i nowosądeckiego.


Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. [ T.] 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 106
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1950/51]. Kraków 1951, s. 14, 43
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1951/52]. Kraków 1952, s. 26
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1956/57]. Kraków 1957, s. 213, 216, 225
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1963/64]. Kraków 1964, s. 145
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1968/69]. Kraków 1969, s. 86
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1969/70]. Kraków 1970, s. 96
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1994]. Kraków 1994, s. 44, 355
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 179-180, [foto]

Artykuły

  • Dziennik Polski 2018, nr 244 (19 X 2018), s. A8 [nekr.]
  • Dziennik Polski 2018, nr 245 (20-21 X 2018), s. A13 [nekr.]
  • Dziennik Polski 2018, nr 246 (22 X 2018), s. A12 [nekr.]
  • Gazeta Wyborcza 2018, nr 244 (19 X 2018), [dod.] Magazyn Krakowski, s. 16 [nekr.]
  • Gazeta Wyborcza 2018, nr 245 (20-21 X 2018), [dod.] Magazyn Krakowski, s. 7 [nekr.]
  • [Jubileusz prof. Lucjana Kruszeckiego]. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1995, nr 16, s. 14-15, [foto]

Inne