Wacław Lesiecki
| Wacław Lesiecki | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Lesiecki | ||||||||
| Imię / imiona | Wacław | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. mgr inż. | ||||||||
| Data urodzenia | 1905 | ||||||||
| Data śmierci | 1962 | ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | maszyny górnicze | ||||||||
| Pełnione funkcje | Dziekan Wydziału Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa (1953–1956)
| ||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Medal Dziesięciolecia PL | ||||||||
| |||||||||
Prof. zw. mgr inż. Wacław Lesiecki (1905–1962)
Specjalność: maszyny górnicze
Urodził się 16 marca 1905 roku w Porycku na Wołyniu. Zmarł 1 marca 1962 r., pochowany w Krakowie na cmentarzu Rakowickim. Studiował na Wydziale Górniczym AG. W trakcie studiów pracował jako asystent w Zakładzie Górnictwa I. W 1938 r. ukończył studia i wyjechał na Wołyń. Początkowo pracował w kamieniołomach następnie w różnych przedsiębiorstwach budowlanych i wydobywczych. W 1945 r. powrócił do Krakowa i podjął pracę w macierzystym Zakładzie Górnictwa I w stopniu adiunkta, równocześnie prowadził wykłady z maszyn do urabiania skał. Współpracował przy odbudowie i organizacji AGH. W 1947 r. habilitował się na Wydziale Górniczym AG, uzyskując tytuł docenta maszyn górniczych i eksploatacji kamieniołomów. W 1947 r. otrzymał nominację na zast. profesora i kierownika Zakładu Maszyn Górniczych. Początkowo prowadził wykłady z maszyn górniczych dla Wydz. Górniczego i Geologiczno-Mierniczego oraz transportu dla Wydz. Elektro-Mechanicznego. W 1949 r. został prof. kontraktowym w Zakładzie i Katedrze Maszyn Górniczych. W 1953 r. przeniósł się jako Kierownik Katedry Maszyn i Urządzeń Górniczych na Wydz. Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa. W 1954 r. otrzymał nominację na prof. nadzw., a w 1959 r. prof. zw. W latach 1960–1961 pełnił obowiązki opiekuna Katedry Historii Techniki i Nauk Technicznych AGH.
Opublikował wiele prac związanych z mechanizacją górnictwa i maszynami górniczymi. Wygłosił wiele odczytów na zjazdach, konferencjach i naradach. Miał poważne osiągniecia w dziedzinie konstrukcji maszyn górniczych. Wniósł wielki wkład w utworzenie laboratorium dydaktyczno-naukowego dla maszyn górniczych AGH.
Po śmierci profesora Lesieckiego Jego Imieniem nazwano pawilon B-2, w którego hallu wmurowano tablicę pamiątkową.
Źródło:
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1965. Kraków 1965. S. 122–126, portr.
- Vivat Akademia : periodyk Akademii Górniczo-Hutniczej dla Absolwentów AGH 2008 nr 1. s. 21–22
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 15. Warszawa 2004. S. 77–79