Marian Golec

Z Historia AGH
Marian Golec
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Golec
Imię / imiona Marian
Tytuły / stanowiska Dr hab. inż.
Data urodzenia 19 sierpnia 1942
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 31 sierpnia 1984
Dyscyplina/specjalności technologia produkcji i użytkowania elektrod węglowych
Wydział Wydział Paliw i Energii



Dr hab. inż. Marian Golec (1942–1984)

Dyscyplina/specjalności: technologia produkcji i użytkowania elektrod węglowych

Nota biograficzna

Urodził się 19 sierpnia 1942 roku w Krakowie, zmarł 31 sierpnia 1984 roku. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim.

W 1961 roku ukończył Technikum Mechaniczno-Elektryczne w Bielsku-Białej. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Metalurgicznym AGH, które ukończył w 1967 roku.

W 1967 roku rozpoczął pracę w Katedrze Koksownictwa jako asystent stażysta. W czasie asystentury pełnił funkcję V-ce Przewodniczącego koła Młodych Pracowników Naukowych na Wydziale Metalurgicznym, był opiekunem grup studenckich. W 1973 roku po uzyskaniu stopnia doktora nauk technicznych został adiunktem w Katedrze Technologii Wyrobów Węglowo-Grafitowych. W 1980 roku odbył trzymiesięczny staż naukowy w Technische Uniwersität Clausthal w Niemczech, gdzie prowadził badania na elektrodach grafitowych. W marcu 1984 roku przedstawił rozprawę habilitacyjną.

Po śmierci w 1984 roku Centralna Komisja Kwalifikacyjna nadała mu stopień doktora habilitowanego.

W swojej pracy naukowo-badawczej zajmował się problematyką związaną z technologią produkcji i użytkowania elektrod węglowo-grafitowych.

Autor wielu publikacji oraz kilku patentów, promotor wielu prac dyplomowych.

Źródła do biogramu

Książki

  • 25 lat Wydziału Paliw i Energii 1974-1999. Red. G. Ceglarska-Stefańska, J.F. Janik. Kraków [1999?], s. 5
  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 135

Kto jest kim w ceramice : 50-lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 137, [foto] [Skład Osobowy AGH … 1974/75]. Kraków 1975, s. 95