Zenon Duda

Z Historia AGH
Zenon Duda
Zenon Duda.jpg
Nazwisko Duda
Imię / imiona Zenon
Tytuły / stanowiska Dr inż.
Data urodzenia 5 czerwca 1935
Miejsce urodzenia Mikołów
Data śmierci 16 marca 2022
Dyscyplina/specjalności górnictwo i geologia inżynierska, budownictwo podziemne, ochrona zabytkowych obiektów nieruchomych, ochrona zabytków techniki górniczej, budownictwo podziemne i górnicze
Wydział Wydział Górnictwa i Geoinżynierii


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Dr inż. Zenon Duda (1935-2022)

Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, budownictwo podziemne, ochrona zabytkowych obiektów nieruchomych, ochrona zabytków techniki górniczej, budownictwo podziemne i górnicze

Nota biograficzna

Urodził się 5 czerwca 1936 roku w Mikołowie. Zmarł 16 marca 2022 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W 1957 roku ukończył studia na Politechnice Ślaskiej w Gliwicach, a w 19560 roku na Wydziale Górniczym AGH.

W 1962 roku rozpoczął pracę starszego asystenta w Zakładzie Głębienia Szybów Katedry Głębienia Szybów i Obudowy Górniczej Wydziału Górniczego AGH>

W 1969 roku na podstawie pracy "Wpływ niektórych parametrów otworów mrożeniowych na efektywność zamrażania skał", napisanej pod kierunkiem profesora Jana Walewskiego, uzyskał stopień doktora.

W latach 1982-1988 i 1990-2000 był zastępcą dyrektora Instytutu Projektowania i Budowy Kopalń Wydziału Górniczego oraz latach 1994-2000 kierownikiem Pracowni Technologii Górniczych w Budownictwie Komunalnym.

Wieloletni przewodniczący Komitetu Obchodów Dnia Górnika w AGH, współorganizator wielu Zjazdów Naukowych Wychowanków. Krzewiciel i propagator tradycji górniczych. Wspólnie ze Stowarzyszeniem Wychowanków AGH do 1984 roku organizował corocznie kolejne Zjazdy Naukowe Wychowanków połączone z konferencjami tematycznymi dotyczącymi najistotniejszych spraw polskiego i światowego górnictwa. Był wielkim orędownikiem przywrócenia w roku 2002 przez ówczesne kierownictwo Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii tradycyjnych Pochodów Lisów z AGH do Rynku Głównego i do Kolegiaty św. Anny, gdzie odbywały się uroczyste msze św. Barbórkowe.

Autor około 120 publikacji oraz współautor 1 patentu.

Ekspert Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego do spraw ochrony Zabytków, a także Ekspert Rady do spraw Kultury i Dziedzictwa Narodowego Konferencji Episkopatu Polski.

Członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa, Głównej Komisji Budownictwa Górniczego, Głównej Komisji Muzealnictwa i Tradycji Górniczych, Komisji Kwalifikacyjnej Rzeczoznawców przy Zarządzie Głównym SITG, Głównej Komisji Konserwatorskiej przy Generalnym Konserwatorze RP, Rady Naukowej Muzeum Zamkowego w Malborku, Rady Naukowej Muzeum Historyczno-Archeologicznego w Ostrowcu Świętokrzyskim.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Honorowa Szpada Górnicza, Nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego i Nauki, Rzeczoznawca Ministra Kultury, Generalny Dyrektor Górniczy II stopnia, Złota Odznaka "Zasłużony dla Górnictwa RP", Złota Odznaka Związku Nauczycielstwa Polskiego, Odznaka "Zasłużony dla Stowarzyszenia Wychowanków AGH"

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s.132
  • [Skład Osobowy AGH … 1962/63]. Kraków 1963, s. 35
  • Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego [AGH] 1919-2009 : (od listopada 2002 roku Wydział Górniczy nosi nazwę Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii). Wyd. 2 popr. i poszerz. Kraków 2009, s. 74, 100, 110
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 72-73, [foto]

Inne

stan na dzień 29.03.2022