Tadeusz Franciszek Piech

Tadeusz Franciszek Piech
Nazwisko	Piech
Imię / imiona	Tadeusz Franciszek
Tytuły / stanowiska	Prof. nadzw. dr
Data urodzenia	27 grudnia 1901
Miejsce urodzenia	Kraków
Data śmierci	23 marca 1990
Dyscyplina/specjalności	fizyka, badania dielektryków i półprzewodników
Pełnione funkcje	Prodziekan Wydziału Metalurgicznego AGH (1960–62).
Wydział	Wydział Metalurgiczny
Odznaczenia i nagrody	Złoty Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia Polski Ludowej
Funkcje Gdzie od do Prodziekan Wydział Metalurgiczny 1960 1962

Prof. nadzw. dr Tadeusz Franciszek Piech (1901–1990)

Dyscyplina/specjalności: fizyka, badania dielektryków i półprzewodników

Nota biograficzna

Urodził się 27 grudnia 1901 roku w Krakowie. Zmarł 23 marca 1990 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W latach 1912-1920 był uczniem Państwowego Gimnazjum w Krakowie. Egzamin dojrzałości zdał z wyróżnieniem.

Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego z 1932 roku.

Nauczyciel fizyki w I Liceum im. B. Nowodworskiego w Krakowie w latach 1935–1939. W 1945 roku był starszym asystentem w Zakładzie Fizyki Doświadczalnej Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Od 1 października 1945 adiunkt w Katedrze Fizyki na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej. W latach 1952 - 1953 zastępca profesora. Kierownik Zakładu Badań Dielektryków Katedry Fizyki I na Wydziale Metalurgicznym Akademii Górniczo-Hutniczej w latach 1960-1961. Kierownik Zakładu Fizyki Ciała Stałego w Instytucie Metalurgii na Wydziale Metalurgicznym AGH w latach 1971–1972. Prodziekan Wydziału Metalurgicznego AGH w latach 1960–1962.

W 1966 roku został profesorem nadzwyczajnym nauk fizycznych.

Autor ok. 60 publikacji.

Od 1964 roku przewodniczący Senackiej Komisji do spraw Pedagogicznego Kształcenia Młodej Kadry Naukowej oraz członek zarządu Zakładowej Organizacji Związkowej ZNP, członek Komisji Rewizyjnej i przewodniczący Sekcji Dydaktycznej Oddziału Krakowskiego Polskiego Towarzystwa Fizycznego.

///////////////////////////////////////////////

W latach 1920-1924 przebywał na prowincji udzielając korepetycji. W 1924 rozpoczął studia matematyczno-fizyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1930 uzyskał absolutorium, a w 1932 tytuł magistra filozofii z zakresu fizyki (praca magisterska Pomiar stałej dielektrycznej bursztynu przy pomocy drugiej metody Drudego). W latach 1930-1934 był asystentem w Zakładzie Fizyki UJ. Od 1935 nauczał fizyki i matematyki w I Państwowym Gimnazjum i Liceum w Krakowie, jednocześnie kontynuując pracę naukową jako asystent wolontariusz. W 1936 w Biuletynie PAU opublikował rozprawę Dielektrische Polarization einigen Alaune (O stałej dielektrycznej ałunów), która stała się podstawą doktoratu obronionego po wojnie. Podczas okupacji nauczał w szkołach zawodowych, zaangażował się również w tajne nauczanie. W 1945 powrócił na stanowisko asystenta na UJ. W 1946 rozpoczął pracę na Akademii Górniczej w Katedrze Fizyki, początkowo jako adiunkt, później jako zastępca profesora. W 1946 obronił doktorat na UJ. Był członkiem komitetu organizacyjnego podczas Międzynarodowego Zjazdu Unii Fizyki Czystej i Stosowanej (Kraków 1947). Jednocześnie interesował się historią fizyki - w 1948 wydał monografię Zarys historii fizyki w Polsce. W latach 1948-1952 prowadził wykłady zlecone z fizyki na Wydziałach Politechnicznych AGH. W 1949 wziął udział w Zjeździe Fizyków. Jego badania dotyczyły własności dielektrycznych ferroelektryków. Pracował nad metodą dokładnych pomiarów stałej dielektrycznej prądem wysokiej częstotliwości. Opracowywał technologię otrzymywania spieków tytanianu baru (publikacja Wpływ obróbki cieplnej na własności elektryczne ceramicznego BaTiO3).Opracował kondensator do wyznaczania bezwzględnej wartości stałej dielektrycznej z wysoką dokładnością. W 1972 przeszedł na emeryturę.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia Polski Ludowej

Źródła do biogramu

Książki

• Kronika wydarzeń poprzedzających powstanie Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie : 1919-1991. Oprac. B.Dziunikowski. Kraków 2001, s. 25, 54 [i inne strony], [foto]
• Sulima-Samujłło J.: Kronika Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie 1919-1969. Kraków 1969, s. 58 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
• Trudne lata Akademii Górniczej. A.Bolewski [et al.]. Kraków 1989, s. 350 (Cracoviana Seria 2 Ludzie i Wydarzenia)
• Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 273
• Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej : jubileusz 75-lecia Wydziału 1922-1997. [AGH]. Kraków 1997, s. 8, 18
• Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 159, 169, 179, 181, 222, 223, 252, 254, 360, 361, 362, 615, 625, 630 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)

Artykuły

• Janowski J.: Dział Informacyjny Wydziału Metalurgicznego AGH za okres 50-lecia Wydziału 1922 - 1972 r. Zeszyty Naukowe AGH ; nr 367. [Seria] Metalurgia i Odlewnictwo 1973, z. 51, s. 277-339