Andrzej Manecki
| Andrzej Manecki | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Manecki | ||||||||
| Imię / imiona | Andrzej | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | prof. zw. dr hab. inż. | ||||||||
| Data urodzenia | 1933
| ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | geologia (mineralogia, petrografia, geochemia)
| ||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Państwowa (zesp. I st.) 1988, sześciokrotnie Ministra Edukacji Narodowej (indyw. i zesp.) 1971-1994; Krzyż Kawalerski OOP (1978), Krzyż Oficerski OOP (2003), Medal KEN, Medal im. Karola Bohdanowicza (najwyższe wyróżnienie Towarzystwa Geosynoptyków "Geos") oraz liczne odznaczenia resortowe. | ||||||||
| |||||||||
prof. zw. dr hab. inż. Andrzej Manecki (1933-)
Specjalność: geologia (mineralogia, petrografia, geochemia)
Urodził się 8 września 1933 roku w Krakowie. Absolwent AGH (1957). Dr 1964, dr hab. 1968, prof. nadzw. 1978, prof. zw. 1988. Dziekan Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego AGH w l. 1984-1990, kierownik Zakładu Mineralogii, Petrografii i Geochemii AGH w l. 1994-, kierownik Zakładu Sozologii Centrum Podstawowych Problemów Gospodarki Surowcami Mineralnymi PAN w l. 1995-.
Członek Komisji Kosmomineralogii Międzynarodowej Asocjacji Mineralog. IMA (przedstawiciel Polski) w l. 1974-1988, Komisji Nowych Minerałów i Nazw Minerałów IMA (przedstawiciel Polski 1988), Komisji Historii i Dokumentacji Badań Polarnych PAN (przew. 1991-), Komisji Gospodarki Surowcami Mineralnymi (czł. prezydium 1991-1998), Komitetu Nauk Mineralogicznych PAN (przew. 1993-).
Działalność naukowo-badawcza: modelowe eksperymenty wymiany jonowej w skaleniach; badania minerałów w meteorytach i szkliw w kosmicznych pyłach; wyznaczenie strukturalnych kryteriów odróżniania szkliw ziemskich od kosmicznych; opracowanie i realizacja programu badań mineralogiczno-geochemicznych i geologiczno-kartograficznych SW Ziemi Wedel Jarlsberga na Spitsbergenie (kierownik 3 wypraw polarnych 1984, 1985, 1988); zapoczątkowanie i rozwój nowego kierunku - aeromineralogii; propozycja zmodyfikowanej klasyfikacji pyłów atmosferycznych; rekultywacja gleb (Skawina); pyłowe zanieczyszczenia lodowców (Andy, Cordillera Blanca, Spitsbergen).
Autor i współautor licznych publikacji naukowych.
Przewodniczący rady naukowej: Polskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk o Ziemi (Oddz. w Krakowie) 1993-, Polskiego Klubu Ekologicznego 1980-1988, przewodniczący Wojewódzkiej Rady Ochrony Środowiska 1998-.
Źródło:
- Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M-R. Warszawa 2000. S. 77
- Polish Journal of Mineral Reosurces 2004 vol. 8. s. 219-223