Władysław Ptak
| Władysław Ptak | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Ptak | ||||||||
| Imię / imiona | Władysław | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr inż. | ||||||||
| Data urodzenia | 17 kwietnia 1920 | ||||||||
| Miejsce urodzenia | Wieliczka | ||||||||
| Data śmierci | 14 kwietnia 1990 | ||||||||
| Miejsce śmierci | Kraków | ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | metalurgia | ||||||||
| Pełnione funkcje | Dziekan Wydziału Metali Nieżelaznych (1962–1966) | ||||||||
| Wydział | Wydział Metali Nieżelaznych
| ||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP, nagroda państwowa II stopnia za osiągnięcia w dziedzinie termodynamicznej teorii roztworów metali i inne. | ||||||||
| |||||||||
Prof. zw. dr inż. Władysław Ptak (1920–1990)
Specjalność: metalurgia
Życiorys
Urodził się 17 kwietnia 1920 roku w Wieliczce. Zmarł 14 kwietnia 1990 w Krakowie. W czasie wojny był żołnierzem AK. W 1948 roku ukończył studia na Wydziale Hutniczym AGH, a już wcześniej, w 1946 roku rozpoczął pracę jako asystent w Katedrze Metalurgii Metali Nieżelaznych AGH. Tutaj uzyskał stopnie i tytuły naukowe: doktor (1954), docent (1955), prof. nadzwyczajny (1959) , prof. zwyczajny (1969).
Był współorganizatorem Wydziału Metali Nieżelaznych i dziekanem tego wydziału przez pierwsze dwie kadencje (1962-1966). Pełnił również wiele innych funkcji akademickich. Między innymi był kierownikiem Zakładu Metalurgii Metali Lekkich Katedry Metalurgii Metali Nieżelaznych, od 1962 kierownikiem Katedry Procesów Metalurgicznych, a w latach 1969–1974 - dyrektorem Instytutu Metali Nieżelaznych.
Był członkiem, a od 1972 r. przewodniczącym Sekcji Teorii Procesów Metalurgicznych Komitetu Metalurgii PAN. W 1969 r. został wybrany członkiem korespondentem PAN, w 1989 r. członkiem rzeczywistym PAN.
Jego działalność naukowa skupiała się wokół metalurgii praktycznej. Interesował się zwłaszcza termodynamiczną teorią roztworów metali, stopionych soli i żużli metalurgicznych oraz kinetyki i równowagi reakcji metalurgicznych. Opublikował ponad 80 prac badawczych. Był zamiłowanym dydaktykiem, przez wiele lat prowadził wykłady z teorii procesów metalurgicznych.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski OOP, nagroda państwowa II stopnia za osiągnięcia w dziedzinie termodynamicznej teorii roztworów metali.
Źródło:
- BIP 1995 nr 18. s. 24–25
- Uczeni Polscy XIX–XX stulecia. T. 3. s. 504–505