Zygmunt Kawecki
| Zygmunt Kawecki | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Kawecki | ||||||||
| Imię / imiona | Zygmunt | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. inż. | ||||||||
| Data urodzenia | 11 kwietnia 1919 | ||||||||
| Miejsce urodzenia | Wieliczka | ||||||||
| Data śmierci | 10 listopada 2003 | ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | budowa maszyn górniczych, mechanizacja kopalń, transport linowy | ||||||||
| Pełnione funkcje | Prodziekan Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH (1967-1969) | ||||||||
| Wydział | Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych | ||||||||
| Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 1993 | ||||||||
| Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za wybitne osiągnięcia w dziedzinie nauk technicznych, a zwłaszcza w zakresie maszyn górniczych oraz w uznaniu zasług w rozwoju Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki AGH | ||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Armii Krajowej, Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Krzyż Komandorski z Gwiazdą OOP, Krzyż Partyzancki, Nagroda Państwowa III st. | ||||||||
| |||||||||
Prof. zw. dr hab. inż. Zygmunt Kawecki (1919–2003)
Specjalność: budowa maszyn górniczych, mechanizacja kopalń, transport linowy
Życiorys
Urodził się 11 kwietnia 1919 roku w Wieliczce, zmarł 10 listopada 2003 roku. Ukończył studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej (1948); doktorat (1959), habilitacja (1961), prof. (tytuł — 1969), prof. zw. (tytuł — 1974). Doktor honoris causa AGH (1993).
W latach 1940–1944 był pracownikiem Biura Technicznego Kopalni Soli w Wieliczce. Z Akademią związany od lutego 1945 r., początkowo jako młodszy asystent w Katedrze Maszynoznawstwa 1, następnie z-ca profesora (1955–1962), docent (1962–1969), profesor (1969), kierownik Zakładu Urządzeń Szybowych (1955–1972), dyrektor Instytutu Maszyn Górniczych Przeróbczych i Automatyki (1972–1982), kierownik Zakładu Maszyn i Urządzeń Górnictwa Podziemnego (1972–1982), w latach 60-tych dwukrotnie prodziekan Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych. Współorganizator a w latach 1995–2001 przewodniczący Konwentu Seniorów AGH. W roku 1982 roku przeszedł na emeryturę. W 1993 doktor honoris causa AGH za wybitne osiągnięcia w dziedzinie nauk technicznych, a zwłaszcza w zakresie maszyn górniczych oraz w uznaniu zasług w rozwoju Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki AGH.
Współpracował z licznymi polskimi jednostkami resortowymi. Członek Komitetu Górnictwa PAN (1977–1981), organizator i przewodniczący Sekcji Mechanizacji Górnictwa (1977–1981). Honorowy członek Międzynarodowej Organizacji badania Trwałości Lin OIPEEC. Był delegatem Polski do Komitetu Studiów Linowych Międzynarodowej Organizacji Transportu Linowego OITAF. Aktywnie uczestniczył w pięciu światowych kongresach OITAF.
Opublikował ok. 200 prac (książki i artykuły, patenty) z zakresu mechanizacji kopalń. Był promotorem kilkunastu prac doktorskich.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Armii Krajowej, Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Krzyż Komandorski z Gwiazdą OOP, Krzyż Partyzancki, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Zasłużony dla KGHM — Polska Miedź, Nagroda Państwowa III st., Zasłużony Nauczyciel PRL (1982), Generalny Dyrektor Górniczy I stopnia (1999)
Źródło:
- Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Ed. 3. Warszawa 1993. S. 283–284
- BIP AGH 1996 nr 25. s. 18
- BIP AGH 1994 nr 5. s. 18
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 145
- Badania magnetyczne lin stalowych : 60 lat rozwoju metody w AGH. Kraków 2006. S. 72–74