Edmund Wilczkiewicz
| Edmund Wilczkiewicz | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Wilczkiewicz | ||||||||
| Imię / imiona | Edmund | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. dr inż. | ||||||||
| Data urodzenia | 14 listopada 1891 | ||||||||
| Miejsce urodzenia | Kraków | ||||||||
| Data śmierci | 5 kwietnia 1946 | ||||||||
| Miejsce śmierci | Kraków | ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | geodezja | ||||||||
| Pełnione funkcje | Dziekan Wydziału Inżynierii AG (1945/46) | ||||||||
| Wydział | Wydział Inżynierii
| ||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Virtuti Militarii, Złoty Krzyż Zasługi | ||||||||
| |||||||||
Prof. dr inż. Edmund Wilczkiewicz (1891–1946)
Specjalność: geodezja
Życiorys
Urodził się 14 listopada 1891 r. w Krakowie. Zmarł 5 kwietnia 1946 r., pochowany w Krakowie na Cmentarzu Rakowickim.
Studiował na Politechnice w Wiedniu i na Wydziale Inżynierii Lądowej i Wodnej Politechniki Lwowskiej.
Tutaj po studiach został asystentem w I Katedrze Miernictwa, po roku pracy został adiunktem, oraz zastępcą kierownika Katedry. Prowadził wykłady z fotogrametrii. W 1932 r. po obronie pracy doktorskiej, zajął się konstrukcją przyrządów fotogrametrycznych. W 1937 r. habilitował się jako pierwszy docent miernictwa i fotogrametrii PL. W tym samym roku został mianowany prof. nadzw. i objął kierownictwo II Katedry Miernictwa. W latach 1938/39 był Dziekanem Wydziału Inżynierii Lądowej i Wodnej PL.
Od lipca 1945 r. związany z Akademią Górniczą. Tutaj uczestniczył w organizowaniu Wydziałów Politechnicznych. Na Wydziale Inżynierii, którego był dziekanem w r. akad. 1945/46, objął kierownictwo Katedry Miernictwa.
Pozostawił dwie przygotowane do opublikowania prace; jedną jest rękopis podręcznika "Fotogrametria", drugą - opis pełnoautomatycznego przetwornika - ostatniej konstrukcji. Artykuł z opisem przetwornika opublikowany został w nr 11/12 "Prz. Geodezyjnego" z 1946 r.. W tym samym numerze opublikowano również fragment rozdziału podręcznika "Fotogrametria" nt. anaglifów. Uczestniczył w międzynarodowych kongresach fotogrametrycznych w l. 1930, 1934 i 1938.
Od 1924 r. należał do Polskiego Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie.
Zmobilizowany do armii austriackiej 15 marca 1915 r., od maja 1916 do listopada 1918 walczył na froncie włoskim. Służył w Wojsku Polskim. Brał udział w wojnie polsko-rosyjskiej w 1920 roku, za co został odznaczony krzyżem Virtuti Militarii V kl.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Virtuti Militarii V kl.; Złoty Krzyż Zasługi
Bibliografia
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1965. s. 214–216, portr.
- Słownik biograficzny techników polskich. T. 17. Warszawa 2006. s. 171–173, portr.