Jerzy Michał Massalski

Z Historia AGH
Jerzy Michał Massalski
Jerzy Massalski.jpg
Nazwisko Massalski
Imię / imiona Jerzy Michał
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr
Data urodzenia 1 grudnia 1919
Miejsce urodzenia Dagda
Data śmierci 15 czerwca 2008
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności fizyka (fizyka jądrowa, dydaktyka fizyki)
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej (1969–1972)
Wydział Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Medal Komisji Edukacji Narodowej
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej19691972


Prof. zw. dr Jerzy Michał Massalski (1919–2008)

Specjalność: fizyka (fizyka jądrowa, dydaktyka fizyki)

Życiorys

Urodził się 1 grudnia 1919 r. w miejscowości Dagda (Łotwa). Zmarł 15 czerwca 2008 r., pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.


Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego (1949). Doktoryzował się w AGH 1951 r., a stanowisko docenta uzyskał w 1954 r. Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1966 r., profesora zwyczajnego w 1986 r.

Związany z AGH w latach 1946 - 1990, gdzie pracował na stanowisku asystenta (1946), a w latach 1949-1954 jako adiunkt. W latach 1962–1969 pełnił funkcję wicedyrektora Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej, a w okresie 1964-1979 kierownika Zakładu Fizyki Jądrowej. Był ponadto kierownikiem Samodzielnej Pracowni Generatora Neutronów Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej (1980-1990) oraz seniorem budowy ds. budynków Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej (1967-1977).

Stypendysta Uniwersytetu im. Łomonosowa w Moskwie (1956–1957). W latach 1957-1985 był członkiem Rady i prodziekanem (1969-1972) Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH. Pracownik Instytutu Badań Jądrowych Oddział w Krakowie: samodzielny pracownik naukowy (1954-1967), profesor (1967-1972).


Autor ok. 100 prac z zakresu fizyki jądrowej, głównie dotyczących promieniowania kosmicznego i oddziaływania cząstek wysokiej energii. Współautor 8 patentów, promotor 19 rozpraw doktorskich. Działalność naukowo-badawcza: odkrycie koincydencji wywołanych lokalnym promieniowaniem gamma w pomiarach promieniowania kosmicznego na dużych głębokościach; badanie składowej elektronowo-fotonowej i jądrowo czynnej w wielkich pękach promieniowania kosmicznego na poziomie morza i na wysokościach górskich; badanie oddziaływań jądrowych cząstek wysokiej energii promieniowania kosmicznego, wykrycie przypadków z dużym przekazem energii pionom neutralnym; udział w konstrukcji: lampy rentgenowskiej małej mocy z anodą transmisyjną i jej źródła zasilania, lampy neutronowej, impulsowego laboratoryjnego i odwiertowego generatora neutronów; pomiary na odwiertach impulsowym generatorem neutronów i interpretacja wyników.


Członek Polskiego Towarzystwa Fizycznego (od 1948 r.), Stowarzyszenia Elektryków Polskich (od 1966 r.), Związku Nauczycielstwa Polskiego (od 1949 r.). Członek rad naukowych: Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej (1986-1990), Instytutu Fizyki Politechniki Warszawskiej (1974-1979), Instytutu Matematyki i Fizyki Politechniki Rzeszowskiej (1973-1979; przewodniczący w latach 1975-1979); Rady Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki AGH (1957-1985) oraz Zespołu Dydaktyczno-Wychowawczego Podstawowych Problemów Techniki przy Ministerstwie Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1972-1978) i Komisji Nagród MNSWiT (1974-1977).


Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Medal Komisji Edukacji Narodowej, inne.


Bibliografia

Książki

  • Kto jest kim w Polsce. Warszawa 1993, s. 445–446
  • Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. s. 117–118, portr.

Artykuły

  • Dziennik Polski 2008 nr 141 (18 VI 2008). s. 15 [nekrologi]