Stanisław Gorczyca

Z Historia AGH
Stanisław Gorczyca
Stanislaw Gorczyca.jpg
Nazwisko Gorczyca
Imię / imiona Stanisław
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia 10 czerwca 1925
Miejsce urodzenia Przeciszów
Data śmierci 16 października 2000
Dyscyplina/specjalności metaloznawstwo, inżynieria materiałowa, obróbka cieplna
Pełnione funkcje Prorektor AGH 1981–1987
Wydział Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 16 października 1994
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za wybitne zasługi w dziedzinie nauk technicznych, a zwłaszcza za rozwój metaloznawstwa teoretycznego opartego na stosowanej teorii dyslokacji, krystalografii przemian fazowych i mikroskopii elektronowej oraz za zasługi dla rozwoju Akademii Górniczo-Hutniczej
Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż oficerski OOP, Złota Odznaka SITPH NOT, nagroda PIASA, Oraz odznaczenia regionalne i resortowe.
FunkcjeGdzieoddo
ProrektorAGH19811987


Prof. zw. dr hab. inż. Stanisław Gorczyca (1925–2000)

Specjalność: metaloznawstwo, inżynieria materiałowa, obróbka cieplna


Życiorys

Urodził się w Przeciszowie k. Oświęcimia 10 czerwca 1925 roku. Zmarł 16 października 2000 roku. Związany z AGH 1945-1995. Ukończył studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej (1950). W 1946 r. rozpoczął pracę w Zakł. Metalografii i Obróbki Cieplnej Wydziału Hutniczego. Staż naukowy odbył w Uniw. Harvarda w Cambridge. Doktorat (1959), dr hab. (1967), prof. (tytuł)(1973), następnie prof. zwycz. (1979). Pracował kolejno na wszystkich stanowiskach od zastępcy asystenta aż do kierownika Zakładu (obecnie Zakładu Metaloznawstwa i Metalurgii Proszków). W latach 1972–1978 pełnił funkcję Z-cy Dyrektora Instytutu Metalurgii AGH ds. metaloznawstwa i fizyki ciała stałego, Prorektor AGH 1981-1987. W 1994 r. otrzymał wyróżnienie Doktora honoris causa „Swojej” Almae Matris.

Do 1958 r. zajmował się głównie klasycznymi zagadnieniami metaloznawczymi a w szczególności strukturą stali odkształconych oraz rekrystalizacją. W 1960 r. zorganizował i kierował Pracownią Mikroskopii Elektronowej w Katedrze Metalografii AGH.

Autor ok. 200 rozpraw, artykułów, monografii. Zapoczątkował w Polsce od 1961 roku wykłady z zakresu podstaw teoretycznych i zastosowania teorii dyslokacji oraz mikroskopii elektronowej.

Dzięki niemu zapoczątkowano, kontynuowaną nadal, współpracę z ponad 20 instytucjami akademickimi i badawczymi na świecie.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski OOP, Złota Odznaka SITPH NOTi in. odznaczenia regionalne. W 1998 r. nagroda PIASA — „Tadeusz Sendzimir Applied Science Award” przyznana przez Polish Institute of Arts and Science w USA.

Źródło

  • BIP 1995 nr 18. s. 16–18
  • BIP 1998 nr 53. s. 2 okł.
  • BIP 1994 nr 5. s. 17
  • Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja 3. Warszawa 1993. S. 189
  • BIP 2001 nr 86. s. 18
  • Na podstawie materiałów Sekretariatu Prorektora AGH
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 101