Adolf Ludwik Szyszko-Bohusz
| Adolf Ludwik Szyszko-Bohusz | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| [[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]] | |||||||||
| Nazwisko | Szyszko-Bohusz | ||||||||
| Imię / imiona | Adolf Ludwik | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. dr inż. | ||||||||
| Data urodzenia | 1 września 1883 | ||||||||
| Miejsce urodzenia | Narwa | ||||||||
| Data śmierci | 1 października 1948 | ||||||||
| Miejsce śmierci | Kraków | ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | konserwacja obiektów sakralnych i pałacowych, historia architektury, projektowanie monumentalne, projektowanie budynków mieszkalnych, konserwacja fortyfikacji
| ||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Oficerski Orderu Polonia Restituta, Krzyż Komandorski Orderu Polonia Restituta, Złoty Krzyż Zasługi | ||||||||
| |||||||||
Prof. dr inż. Adolf Ludwik Szyszko-Bohusz (1883–1948)
Specjalność: konserwacja obiektów sakralnych i pałacowych, historia architektury, projektowanie monumentalne, projektowanie budynków mieszkalnych, konserwacja fortyfikacji
Życiorys
Urodził się 1 września 1883 w miejscowości Narwa (Estonia), zmarł 1 października 1948 w Krakowie. Studia architektoniczne ASP odbył w Petersburgu, gdzie w 1905 r. otrzymał prawo wykonywania praktyki budowlanej, a w 1909 r. ukończył Wydział Architektury. Studia uzupełniające przeszedł w Czechach, na Morawach, w Tyrolu i w Austrii. W 1912 r. docent ASP w Krakowie (1909), dr nauk technicznych Szkoły Politechnicznej we Lwowie oraz profesor nadzwyczajny architektury nowoczesnej (1912–1914). W 1919 r. otrzymał katedrę konserwacji zabytków w ASP w Krakowie, od 1919 r. doktor nauk technicznych. Dziekan Wydziału Architektury w 1948 r.
W AGH Kierownik Katedry Kompozycji Architektonicznej Monumentalnej (1947–48). Wykłady z teorii architektury, projektowania monumentalnego i konserwacji zabytków.
Autor wielu prac z zakresu architektury, głównie Krakowa.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Oficerski Orderu Polonia Restituta, Krzyż Komandorski Orderu Polonia Restituta, Krzyż Legionów, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Niepodległości, Węgierski Krzyż Zasługi, Krzyż Komandorski Korony Rumuńskiej
Bibliografia
Źródło:
- Biogramy uczonych polskich. T. 4. s. 354–357
- Album inżynierów i techników w Polsce. s. 130–131