Tadeusz Karol Czechowicz
Tadeusz Karol Czechowicz | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nazwisko | Czechowicz | ||||||||
Imię / imiona | Tadeusz Karol | ||||||||
Tytuły / stanowiska | Prof. nadzw. dr inż. | ||||||||
Data urodzenia | 12 października 1898 | ||||||||
Miejsce urodzenia | Tarnobrzeg | ||||||||
Data śmierci | 25 kwietnia 1960 | ||||||||
Miejsce śmierci | Kraków | ||||||||
Dyscyplina/specjalności | ekonomika i organizacja górnictwa | ||||||||
Pełnione funkcje | Prodziekan Wydziału Górniczego AGH (1956–1958) | ||||||||
Wydział | Wydział Górniczy
| ||||||||
|
Prof. nadzw. dr inż. Tadeusz Karol Czechowicz (1898–1960)
Specjalność: ekonomika i organizacja górnictwa
Życiorys
Urodził się 12 października 1898 r. w Tarnobrzegu. Zmarł 25 kwietnia 1960 r. w Krakowie, tam też pochowany na cmentarzu Rakowickim. W 1919 r. rozpoczął studia na Wydziale Górniczym AG w Krakowie, które ukończył w 1924 r. Już w czasie studiów pracował jako mł. asystent w Katedrze Maszynoznawstwa II. Następnie pracował w przemyśle, po wojnie w Gliwickim Zjednoczeniu Przemysłu Węglowego. W 1946 r. rozpoczął pracę na AGH w Katedrze Górnictwa III jako asystent wolontariusz, następnie jako asystent. W 1950 r. został mianowany adiunktem, w 1954 r. zastępcą profesora i kierownikiem zakładu organizacji i planowania w górnictwie, w Katedrze Ekonomiki i Organizacji. W 1955 r. obronił doktorat, w 1956 r. otrzymał nominację na docenta, a w 1958 r. na prof. nadzw. Przyczynił się do powstania Katedry Ekonomiki i Organizacji, był jednym z założycieli nowej specjalności z zakresu ekonomiki górnictwa, którą silnie związał z nowoczesną techniką.
Wykonał wiele ekspertyz i projektów dla przemysłu węglowego i przyczyniał się do wdrażania w praktyce naukowych podstaw w dziedzinie organizacji. Był autorem dwóch książek z zakresu organizacji robót górniczych i transportu oraz kilkunastu artykułów fachowych.
Bibliografia
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1965. S. 47–49, portr.
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 13. Warszawa 2002. S. 44–45