Edward Görlich

Z Historia AGH
Wersja z dnia 22:05, 10 gru 2013 autorstwa SzymonSokol (dyskusja | edycje) (Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist | name = Edward Görlich | image = gorlich.jpg | family-name = Görlich | given-name = Edward | additional-name = | honorific-prefix = Pro...”)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Edward Görlich
Nazwisko Görlich
Imię / imiona Edward
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr
Data urodzenia 1914
Data śmierci 2009
Dyscyplina/specjalności geochemia, analiza chemiczna i elektrochemia, krystalochemia i chemia krzemianów, stan szklisty



Odznaczenia i nagrody Medal 10-lecia (1955), Złoty Krzyż Zasługi (1956), Srebrna Odznaka Miasta Krakowa (1965), Krzyż Kawalerski (1967), Złota Odznaka Miasta Krakowa (1972), Medal KEN (1974), nagrody MOiSW (1967-1973), wielokrotny laureat nagród Rektora AGH za prace naukowo-dydaktyczne i za całokształt działalności organizacyjnej i dydaktycznej
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Geologiczno-Poszukiwawczy19541954
DziekanWydział Ceramiczny19601964
ProrektorAGH19691973

Prof. zw. dr Edward Görlich (1914-2009)

Specjalność: geochemia, analiza chemiczna i elektrochemia, krystalochemia i chemia krzemianów, stan szklisty

Urodził się 26 lipca 1914 roku w Krakowie, tam też zmarł 8 lipca 2009 roku i został pochowany na cmentarzu Rakowickim. Studiował na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym UJ (1947), dr UJ (1951), prof. nadzw. (1959), prof. zw. (1969). Całe swoje życie związał z Akademią; zast. prof. (1952), prodziekan Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego (1954), kierownik Katedry Chemii Krzemianów (1960-1972), dziekan Wydziału Ceramicznego (1960-1964), dyrektor Instytutu Inżynierii Materiałowej (1971), prorektor AGH (1971-1973), przewodniczący Komitetu Redakcyjnego wyd. "Nauka dla wszystkich" (1964-2002).

Jeden ze współtwórców Wydziału Ceramicznego i jedynej w Polsce Katedry Chemii Krzemianów. Stworzył polską szkołę chemii krzemianów. Z jego inicjatywy powstał w Polsce pierwszy Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki i pierwszy kierunek studiów "Inżynieria Materiałowa".

Autor ponad 120 publikacji naukowych i kilku monografii, w tym pierwszego w Polsce podręcznika chemii krzemianów. Jeden z pierwszych zajmował się krystalochemią krzemianów, a szczególnie minerałów ilastych. Członek Czynny PAU; wicedyrektor Wydziału Matematyczno-Fizyczno-Chemicznego (1995-2000); członek 5 Komisji Nauk O/K PAN od 1959; członek Komitetu Hutnictwa PAN. Wiceprzewodniczący Konwentu Seniorów AGH (2002-2003), przewodniczący Społecznej Komisji Etycznej ds. integracji pracowników Wydziału (1990-1993), wiceprzewodniczący Sekcji Przemysłu Mineralnego i Materiałów Budowlanych SITPChem (1958-1960).

Humanista, znawca sztuki, a w szczególności archeologii językowej. Hobby: językoznawstwo porównawcze, kosmologia. Uprawiał czynnie turystykę górską, pływał.

W 1995 r. Senat AGH w uznaniu zasług dla AGH uhonorował go godnością Doktora honoris causa.

Członek czynny PAU; wicedyrektor Wydziału III 1995-2000; czł. 5 Komisji Nauk O/K PAN od 1959 r.; czł. Komitetu Hutnictwa PAN; czł. 6 Rad Naukowych uczelnianych i przemysłowych; czł. Konwentu Seniorów AGH od 1984 r. i wiceprzewodniczący 2002-2003; przewodniczący Społecznej Komisji Etycznej ds. integracji i pracowników Wydziału 1990-1993; czł. NOT 1958-1980 i wiceprzewodniczący Sekcji Przemysłu Mineralnego i Mat. Budowlanych SITPChem oraz czł. Zarządu Głównego 1958-1960; czł. honorowy Pol. Tow. Ceramicznego; czł. Komitetu "Kraków 2000".

Źródło:

  • Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1995 nr 17. s. 6-9
  • Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2004 nr 132/133. s. 13
  • Dziennik Polski 2009 nr 161 (11-12 VII 2009). s. A10 (nekrologi)
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice : Helion, cop. 2004. S. 102