Henryk Świdziński

Henryk Świdziński
Nazwisko	Świdziński
Imię / imiona	Henryk
Tytuły / stanowiska	Prof. dr
Data urodzenia	8 września 1904
Miejsce urodzenia	Strzyżów (powiat hrubieszowski)
Data śmierci	23 czerwca 1969
Miejsce śmierci	Naucznoje (Krym)
Dyscyplina/specjalności	stratygrafia, geologia regionalna, geologia mezozoiku, geologia surowcowa i inżynierska
Pełnione funkcje	Dziekan Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego AGH (1951-1952)
Wydział	Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy
Odznaczenia i nagrody	Złoty Krzyż Zasługi, Medal KEN
Funkcje Gdzie od do Dziekan Wydział Geologiczno-Mierniczy 1951 1952

Prof. dr Henryk Świdziński (1904–1969)

Specjalność: stratygrafia, geologia regionalna, geologia mezozoiku, geologia surowcowa i inżynierska

Życiorys

Urodził się 8 września 1904 roku w Strzyżowie (powiat hrubieszowski), zmarł 23 czerwca 1969 roku w Naucznoje (Krym). Został pochowany w Krakowie na Cmentarzu Salwatorskim.

Ukończył studia geologiczne i geograficzne w Uniwersytecie Warszawskim. W 1929 roku uzyskał stopień doktora filozofii na Uniwersytecie Warszawskim.

W latach 1928-1929 był asystentem w Katedrze Geologii Uniwersytetu Warszawskiego, następnie od 1930 do końca 1949 roku pracował w Państwowym Instytucie Geologicznym w Warszawie, a po wojnie - w Krakowie.

Od 1949 roku pracował na Akademii Górniczej, początkowo jako profesor nadzwyczajny (1949), a później profesor zwyczajny (1957). Wykładał kartografię geologiczną, geologię surowcową i podstawową. W latach 1961-1969 był kierownikiem Katedry Geologii na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym. W latach 1951-1952 pełnił funkcję organizatora i pierwszego dziekana Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego.

W latach 1967-1969 był równocześnie kierownikiem Zakładu Nauk Geologicznych PAN i Pracowni Geologii Młodych Struktur.

Prowadził prace poszukiwawczo-badawcze nad nowymi złożami soli potasowych, stratygrafią i tektoniką płaszczowiny magurskiej i in. Badania geologiczno-poszukiwawcze prowadził również za granicą: w Maroku (1947) i Chinach (1958).

Był autorem ok. 100 prac, w tym ponad 70 artykułów i 9 książek.

Członek korespondent Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, PAN, towarzystw naukowych polskich i zagranicznych, m.in. w latach 1957-1969 prezes Polskiego Towarzystwa Geologicznego.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Medal KEN, nagrody resortowe

Źródło:

• Biogramy uczonych polskich. T. 7. s. 232–234
• Słownik biograficzny techników polskich. T. 21. Warszawa 2010. s. 169–170, portr.