Tomasz Bartłomiej Szmuc
| Tomasz Bartłomiej Szmuc | |
|---|---|
| Nazwisko | Szmuc |
| Imię / imiona | Tomasz Bartłomiej |
| Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. |
| Data urodzenia | 25 maja 1948 |
| Miejsce urodzenia | Łańcut
|
| Dyscyplina/specjalności | informatyka (inżynieria oprogramowania, zastsowanie metod formalnych w wytwarzaniu oprogramowania, systemy czasu rzeczywistego) |
| Pełnione funkcje | Prorektor ds. Nauki AGH (2008-2012), Prorektor ds. Współpracy AGH (2012-2016) |
| Wydział | Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Inżynierii Biomedycznej
|
| Odznaczenia i nagrody | Medal KEN, Złoty Krzyż Zasługi |
Prof. dr hab. inż. Tomasz Bartłomiej Szmuc (1948–) [biogram będzie uzupełniony]
Specjalności: informatyka (inżynieria oprogramowania, zastsowanie metod formalnych w wytwarzaniu oprogramowania, systemy czasu rzeczywistego)
Nota biograficzna
Urodził się 25 maja 1948 roku w Łańcucie.
Dyplom na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH w 1972 roku. Doktorat w 1977 roku (AGH), habilitacja w 1989 roku na macierzystym Wydziale, tytuł profesora w 1999 roku.
Od roku 1972 pracuje w Katedrze Automatyki na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki na AGH. Profesor nadzwyczajny 1992–2001, profesor zwyczajny 2001–. Kierownik Zakładu Zastosowań Informatyki w Katedrze Automatyki 1981–1988, prodziekan Wydziału 1990–1993, dziekan Wydziału 2005–; członek Senatu 1990–1993, 1996–2002.
Pobyty za granicą: prof. invité w Inst. National des Sciences Appliqueés de Toulouse, Francja 1995–1998.
Badania: inżynieria oprogramowania, szczególnie: rozwijanie i stosowanie metod matematycznych do wspomagania wytwarzania oprogramowania, dotyczące: algebry procesów: CCS (Communicating Sequential Processes), CSP (Cooperating Sequential Processes) oraz zaproponowany model bazujący na uogólnionym pojęciu automatu i relacji poprawności (pewna analogia do słabej bisymulacji w CCS), kolorowane sieci Petriego, w tym sieci hierachiczne, sieci z czasem i ich modyfikacje, logiki temporalne różnego rodzaju i ich wykorzystanie w warstwowym dowodzeniu własności; konstrukcja metod i systemów wspomagających wytwarzanie poprawnego oprogramowania, głównie dla systemów czasu rzeczywistego. Badania dotyczą implementacji wyników teoretycznych w istniejących metodach wytwarzania oprogramowania i pokrywają fazy analizy, projektowania i programowania. Obiektem szczególnego zainteresowania jest metodyka wykorzystująca język SDL (telekomunikacja, systemy czasu rzeczywistego) i metody stosujące coraz powszechniej używany język UML. Pewnym prototypowym systemem jest LACATRE rozwijany przy współpracy z INSA Lyon. W dziedzinie programowania szczególną pozycję zajmują zagadnienia związane z zastosowaniem języka Ada. Aktywne uczestnictwo w projektach naukowo-badawczych krajowych i międzynarodowych; współpraca naukowa i dydaktyczna z wieloma ośrodkami zagranicznymi, uczestnictwo w trzech projektach programu Tempus, w tym w jednym jako koordynator 1995–1998.
Autor licznych publikacji i referatów konferencyjnych krajowych i zagranicznych, kilku książek. Promotor prac doktorskich.
Członek wielu polskich i zagranicznych towarzystw naukowych i zawodowych.
Przewodniczący Komisji Rewizyjnej Towarzystwa Sztuk Pięknych 1996–2001.
Odznaczenia i nagrody
Medal KEN, Złoty Krzyż Zasługi, Nagrody Rektora (łącznie 11)
Źródło:
- Who is who absolwentów Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki. S. 103
- Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002 nr 111. s. 18
- Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 352–353, portr.
- Informator nauki polskiej 2003. T. 4B : Ludzie nauki P–Ż. Warszawa 2003. S. 994
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 355
- Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki [Dokument elektroniczny]. — Tryb dostępu: http://www.agh.edu.pl/uczelnia/wydzialy.php?id=EL [06.10.2005]