Stanisław Franciszek Jucha

Stanisław Franciszek Jucha
Nazwisko	Jucha
Imię / imiona	Stanisław
Tytuły / stanowiska	Prof. dr inż.
Data urodzenia	25 września 1930
Miejsce urodzenia	Odrzykoń
Data śmierci	4 marca 2003
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	górnictwo i geologia inżynierska; eksploatacja otworowa, geologia naftowa, kartografia geologiczna
Pełnione funkcje	Dziekan Wydziału Wiertniczo-Naftowego AGH (1984–1987)
Wydział	Wydział Wiertniczo-Naftowy ;
Odznaczenia i nagrody	Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP

Prof. dr inż. Stanisław Franciszek Jucha (1930–2003)

Specjalność: górnictwo i geologia inżynierska; eksploatacja otworowa, geologia naftowa, kartografia geologiczna

Nota biograficzna

Urodził się 25 września 1930 roku w Odrzykoniu obok Krosna. Zmarł 4 marca 2003 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Absolwent AGH 1953, dr nauk technicznych 1963, prof. nadzw. 1983, profesor zwyczajny 1991.

Po ukończeniu studiów na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym AGH w 1953 roku podjął pracę w AGH na stanowisku asystenta. Po obronie pracy doktorskiej (1963) został adiunktem, w roku 1983 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w roku 1991 został profesorem zwyczajnym. W latach 1969–1974 zastępca dyrektora, a w latach 1984–1987 dyrektor Instytutu Wiertniczo-Naftowego Wydziału Wiertniczo-Naftowego AGH. Kierownik Zakładu Geologii Naftowej na tym wydziale w latach 1981–1992. Prodziekan Wydziału Wiertniczo-Naftowego w latach 1978–1984, a w latach 1984–1987 dziekan tego Wydziału. Odbył staże zagraniczne w Moskwie, Krasnodarze, Lwowie, Kijowie (1965–1965), Bukareszcie (1970) i Niemczech (1980).

Działalność naukowo badawcza: badania serii menilitowo-krośnieńskiej w polskich, ukraińskich, morawskich i rumuńskich Karpatach fliszowych; stworzenie oryginalnej koncepcji polskiej metody cyfrowej kartografii naftowej dla basenów naftowych Polski o charakterze licencyjnym i normatywnym, w nawiązaniu do budowy kontynentów, sedymentologii, analizy miąższościowej i facjalnej, właściwości skał i płynów złożowych, warunków migracji i akumulacji węglowodorów, przepływów płynów w ośrodku porowatym, geologii podstawowej, analizy strukturalnej starych platform i geosynklin.

Autor ponad 250 publikacji, 8 książek, 7 patentów i ponad 300 ekspertyz. Promotor 9 prac doktorskich.

Członek m.in. Polskiego Towarzystwa Geologicznego, Komitetu Nauk Geologicznych PAN (1969–), Komitetu Narodowego Karpacko-Bałkańskiej Asocjacji Geologicznej (1974–1987), Instytutu Górnictwa Naftowego i Gazownictwa , Sekcji Wiertnictwa i Górnictwa Otworowego Komitetu Górnictwa PAN (1982–), Naftowo-Gazowej Akademii Ukrainy (UNGA, 1996). Doktor honoris causa Narodowej Akademii Górniczej Ukrainy (NAHMU) w Dniepropietrowsku 1996.

Zaangażowany w działalność społeczną. Był m.in. członkiem Stowarzyszenia Wychowanków AGH, Stowarzyszenia Naukowo-Technicznego Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowniczego, Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Krośnieńskiej oraz Stowarzyszenia Odrzykoniaków.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Medal KEN, Nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (wielokrotnie), Nagroda Ministra Edukacji Narodowej (wielokrotnie), Nagroda Rektora AGH (wielokrotnie), złote i srebrne odznaki SITPNiG i NOT, Honorowe Odznaki m. Krakowa oraz Województw Krakowskiego, Krośnieńskiego, Rzeszowskiego, Przemyskiego, Pilskiego, Zielonogórskiego, honorowe obywatelstwo Krosna, inne

Bibliografia

BIP AGH 2003 nr 124. s. 16, fot.
Informator nauki polskiej 2000. T. 4a: Ludzie nauki A–O. Warszawa 2000. S. 336
Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 2: H–Ł. Warszawa 1999. S. 210–211, portr.