Mikołaj Dubowicki
| Mikołaj Dubowicki | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Dubowicki | ||||||||||||||||
| Imię / imiona | Mikołaj | ||||||||||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. inż. | ||||||||||||||||
| Data urodzenia | 1903–1985
| ||||||||||||||||
| Dyscyplina/specjalności | metaloznawstwo odlewnicze, obróbka cieplna
| ||||||||||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Oficerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, liczne nagrody resortowe. | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Prof. zw. inż. Mikołaj Dubowicki (1903–1985)
Specjalność: metaloznawstwo odlewnicze, obróbka cieplna
Urodził się w Mikuliczynie koło Stanisławowa, zmarł w Krakowie. Studiował na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie. Jeszcze przed uzyskaniem dyplomu w 1928 r. zaczął pracować jako asystent w Katedrze Metalografii i Obróbki Termicznej AG. Od 1934 r. jako adiunkt wykładał przedmioty: stale specjalne i obróbka cieplna oraz wytrzymałość materiałów.
W czasie okupacji uczestniczył w tajnym nauczaniu. Po wyzwoleniu pracował jako adiunkt, a w latach 1952–54 jako zastępca profesora w Katedrze Metalografii i Obróbki Cieplnej AGH. Pełnił funkcję prodziekana Wydziału Metalurgicznego (1952–53), był współorganizatorem, prodziekanem (1954–58), a następnie przez dwie kadencje dziekanem Wydziału Odlewnictwa. W tym samym czasie zorganizował na tym Wydziale Katedrę Metaloznawstwa i Obróbki Cieplnej Odlewów, którą kierował aż do przejścia na emeryturę w 1973 r.
Pracował także w innych ośrodkach naukowych: Politechnice Częstochowskiej, Szkole Górniczo-Hutniczej w Dąbrowie Górniczej, Technikum Górniczym w Krakowie oraz Państwowej Szkole Przemysłowej w Krakowie.
Był autorem 55 publikacji z zakresu metaloznawstwa i obróbki cieplnej żeliwa. Członek PAN i Stowarzyszenia Technicznego Odlewników Polskich.
Źródło:
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. s. 37–38
- Miesiąc w Krakowie 2009 nr 4. s. 49–50, portr.