Jerzy Grzymek

Jerzy Grzymek
Nazwisko	Grzymek
Imię / imiona	Jerzy
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr inż.
Data urodzenia	9 kwietnia 1908
Miejsce urodzenia	Iwkowa
Data śmierci	4 maja 1990
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	technologia związków siarkowych i związków glinu
Pełnione funkcje	Dziekan Wydziału Ceramicznego AGH (1964–1968)
Wydział	Wydział Ceramiczny
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH	1979
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH	za zasługi dla rozwoju chemii, a w szczególności fizykochemii stosowanej materiałów budowlanych oraz kompleksowych metod wytwarzania materiałów wiążących z ubogich rud i odpadów przemysłowych wraz z uznaną w świecie metodą pozyskiwania tlenku glinu i cementów szybkosprawnych
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Wielki OOP, Krzyż Komandorski OOP, Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi
Funkcje Gdzie od do Dziekan Wydział Ceramiczny 1964 1967

Prof. zw. dr inż. Jerzy Grzymek (1908–1990)

Dyscyplina/specjalności: technologia związków siarkowych i związków glinu

Nota biograficzna

Urodził się 9 kwietnia 1908 roku w Iwkowej k. Brzeska, zmarł 4 maja 1990 roku w Krakowie i pochowany na Cmentarzu Rakowickim

Ukończył Gimn. im. Jana Sobieskiego w Krakowie oraz studia chemiczne w Politechnice Lwowskiej, tutaj podjął pracę jako st. asystent w Kat. Technologii Wielkiego Przemysłu Nieorganicznego i Elektrochemii Technicznej (1932–35).

Po zakończeniu działań wojennych, w 1945 roku został pełnomocnikiem rządu ds. odbudowy przemysłu cementowego na Śląsku Opolskim, czym zajmował się do 1948 roku. Następnie został dyrektorem Zjednoczenia Fabryk Cementu w Sosnowcu. W tym okresie przygotował też do budowy podstawowe obiekty planu 6-letniego – m.in. 3 cementownie – zabezpieczając dla nich import maszyn i urządzeń. W 1951 roku został powołany na Wiceministra Przemysłu Lekkiego. Był pierwszym organizatorem i kierownikiem powstałego w 1953 roku Ministerstwa Przemysłu Materiałów Budowlanych. W latach 1955–1960 był podsekretarzem stanu tegoż ministerstwa, w 1957 roku nazwanego Ministerstwem Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych.

Profesor Grzymek równolegle z pracą w przemyśle zajmował się również działalnością naukowo-dydaktyczną. Rozumiejąc potrzeby przemysłu, przyczynił się do powstania Wydziału Ceramicznego Akademii Górniczo-Hutniczej w 1951 roku. Objął wtedy kierownictwo Katedry Technologii Wiążących Materiałów Budowlanych i Betonów. W 1954 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym, a w 1971 roku profesorem zwyczajnym. Tytuł doktora nauk technicznych uzyskał na AGH 1957 roku. W latach 1964–1968 pełnił funkcję Dziekana Wydziału Ceramicznego. W tym czasie zainicjował pracę nad przebudową struktury uczelni.

Jest autorem kilkudziesięciu opracowań i monografii z zakresu technologii związków siarkowych, technologii związków glinu, technologii materiałów budowlanych. Opracował m.in. metodę Grzymka spiekowego otrzymywania Al2O3 o wysokiej czystości z tanich surowców nieboksytowych. Jest autorem kilku patentów zagranicznych.

Był organizatorem Wydziału Ceramicznego w AGH oraz Inst. Technologii Krzemianów w Warszawie, Inst. Przemysłu Wiążących Materiałów Budowlanych w Opolu, inicjator budowy cementowni „Nowiny” w Kielcach. Doktor Honoris Causa AGH (1979).

Od 1998 roku Jego imię nosi zbudowany w latach 1969–1974 budynek Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki – pawilon B-6, zwany popularnie w akademii „Grzymkówką”. Nazwa jest jak najbardziej słuszna, gdyż do jego zbudowania przyczynił się profesor Jerzy Grzymek. W budynku znajduje się też i tablica pamiątkowa Jemu poświęcona.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Wielki OOP, Krzyż Komandorski OOP, Order Budowniczego Polski Ludowej, medal i tytuł honorow „Zasłużony Nauczyciel PRL”, Medal KEN, Order Sztandaru Pracy I kl. Zasłużony dla Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, Medal of Honor od American Biographical Institute, Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi, Złote Honorowe Odznaki NOT i SITPMB. Był również trzykrotnym laureatem Nagród Państwowych.

Bibliografia

Książki

• Biogramy uczonych polskich : suplement. Oprac. Andrzej Śródka. Warszawa 1993, s. 63-65
• Encyklopedia Krakowa. Kraków 2000, s. 269
• Encyklopedyczny słownik sławnych Polaków. Pod red. J. Borowca. Warszawa 1996, s. 439
• Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. Kraków 1999, s. 32-35
• Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. zespół L. Becela [et al.]. Warszawa 1989, s. 373-374
• Słownik biograficzny techników polskich. Z. 6. Red. T. Skarzyński. Warszawa 1995, s. 45-46
• Śródka A.: Uczeni polscy XIX-XX stulecia. T. 1 : A-G. Warszawa 1994, s. 603-605, [foto]
• Vademecum Krakowskie '91. Kraków 1991, s. 96
• Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 109-110, [foto]
• Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 622 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)

Artykuły

• Grzymek J.: Moje ważniejsze prace naukowe i technologiczne w okresie przed- i powojennym. Cement Wapno Gips 1988, nr 4-5, s. 83-86
• Jerzy Grzymek : z żałobnej karty. Szkło i Ceramika 1990, nr 4, s. 33, [foto]
• Mazurkiewicz L.: W czterdziestolecie pracy naukowej Profesora inż. Jerzego Grzymka. Cement, Wapno, Gips 1973, nr 1, s. 337-339
• Nedoma J.: Jerzy Grzymek. Nauka Polska 1978, nr 10, s. 81-85
• Prof. Jerzy Grzymek. Biuletyn Rektora 1983, maj, s. 12
• Sieński H.: Profesor Jerzy Grzymek : tablice - pamięć wiecznie żywa - część 4. Biuletyn AGH 2013, nr 66-67, s. 27-29, [foto]
• Sylwetka naukowa prof. dra inż. Jerzego Grzymka członka rzeczywistego Polskiej Akademii Nauk. Cement Wapno Gips 1988, nr 4-5, s. 81-83
• Sylwetka naukowa prof. dra inż. Jerzego Grzymka członka rzeczywistego Polskiej Akademii Nauk. Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza ; nr 1314. [Seria] Ceramika 1990, z. 55, s. 7-13
• Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 18

Inne

• Dyplom nadania DHC AGH (na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH)