Witold Franciszek Marian Biernawski

Z Historia AGH
Wersja z dnia 22:05, 10 gru 2013 autorstwa SzymonSokol (dyskusja | edycje) (Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist | name = Witold Franciszek Marian Biernawski | image = bierna.jpg | family-name = Biernawski | given-name = Witold | additional-name = Franc...”)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Witold Franciszek Marian Biernawski
Nazwisko Biernawski
Imię / imiona Witold
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr inż.
Data urodzenia 1898
Data śmierci 1957
Dyscyplina/specjalności obróbka metali



Odznaczenia i nagrody Krzyż Oficerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi i inne nagrody państwowe.
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydziały Politechniczne - Wydział Komunikacji19451948
ProrektorAGH19481951

Prof. zw. dr inż. Witold Franciszek Marian Biernawski (1898-1957)

Specjalność: obróbka metali

Urodził się 2 grudnia 1898 roku w Sosnowicach (Lubelskie), zmarł 30 czerwca 1957 roku w Warszawie. Studiował w Instytucie Politechnicznym w Niżnym Nowgorodzie (1915-17), Uniwersytecie Warszawskim (1924-29), Politechnice Warszawskiej (1929-32); dr nauk technicznych AGH (1954), prof. nadzw. (1947), prof. zw. (1954).

W Akademii Górniczej od 1945 roku, docent i kierownik (1946-1957) Katedry Mechanicznej Obróbki Materiałów. Uczestnik I polskiej wyprawy naukowej do Ziemi Torella na Spitsbergenie Zach. (1934) i autor dokumentalnego filmu z tej wyprawy.

Organizator resortowego Instytutu Obrabiarek i Obróbki Skrawaniem w Krakowie, dyrektor w l. 1949-57.

Badał zagadnienia oporów właściwych skrawania dla różnych materiałów obrabianych, wyjaśnił proces tworzenia się wióra podczas obróbki metali, opracował metodę mikrokinematograficznego badania procesów skrawania oraz metodę stroboskopową do pomiaru siły tłoczenia pras korbowych.

Autor ok. 50 prac głównie z zakresu obróbki materiałów.

Członek korespondent PAN.

Źródło:

  • Biogramy uczonych polskich. T. 4 : Nauki techniczne. Wrocław 1988. S. 41-43
  • Uczeni polscy XIX-XX stulecia. T. 1 : A - G. Warszawa 1994. S.142-143