Stanisław Takuski

Stanisław Takuski
Nazwisko	Takuski
Imię / imiona	Stanisław
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia	19 maja 1921
Miejsce urodzenia	Jasienna
Data śmierci	21 października 1984
Dyscyplina/specjalności	eksploatacja złóż rud, budownictwo podziemne
Pełnione funkcje	Prodziekan Wydziału Górniczego AGH (1969–1972)
Wydział	Wydział Górniczy
Odznaczenia i nagrody	Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Funkcje Gdzie od do Prodziekan Wydział Górniczy 1969 1972

Prof. zw. dr hab. inż. Stanisław Takuski (1921–1984)

Dyscyplina/specjalności: eksploatacja złóż rud, budownictwo podziemne

Nota biograficzna

Urodził się 19 maja 1921 roku w Jasiennej na ziemi nowosądeckiej, zmarł 21 października 1984 roku. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim.

W latach 1933–1939 uczęszczał do gimnazjum, a następnie do Liceum Ogólnokształcącego w Nowym Sączu, uzyskując świadectwo dojrzałości w 1939 roku. Po zdaniu matury lata młodzieńcze (1940–1945) przeżył w więzieniach hitlerowskich w Nowym Sączu i Tarnowie oraz w obozach w Auschwitz oraz w Mauthausen-Gusen. Studia na Wydziale Górniczym AGH ukończył w 1951 roku, wcześniej kończąc studia w zakresie planowania przemysłowego na Akademii Handlowej (1950) i anglistykę na Wydziale Filologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1961 roku obronił pracę doktorską. Doktor habilitowany 1966, profesor nadzwyczajny 1972, profesor zwyczajny 1979.

Pracę w AGH rozpoczął w 1951 roku na Wydziale Górniczym, jednocześnie aktywnie współpracując z Krakowskim Przedsiębiorstwem Geologicznym. Współpracował z przemysłem miedziowym. Przez wiele lat pełnił funkcję przewodniczącego Uczelniano-Przemysłowego Zespołu ds. Cynku i Ołowiu. Pełnił również wiele funkcji organizacyjnych, m.in. kierownika Zakładu Górnictwa Rud, pełnomocnika Rektora ds. Praktyk Zagranicznych Studentów, prodziekana Wydziału Górniczego, zastępcy dyrektora Instytutu Górnictwa Podziemnego i Bezpieczeństwa Pracy.

Jego zainteresowania naukowe dotyczyły zagadnień chemicznej stabilizacji piasków oraz wyciskania i zwalczania pęcznienia spągów oraz stabilizacji, cementacji i uszczelniania górotworu oraz szeroko rozumianej eksploatacji złóż. Był zwolennikiem badań in situ prowadzonych w kopalniach jako najbliższych rozwiązaniom praktycznym, zmieniającym dotychczasowy stan techniki i technologii.

Wiele podróżował, m.in. do Ghany, Jordanii, Libii, Brazylii, Indonezji, Hiszpanii, USA, gdzie wykładał bądź pracował jako ekspert.

Autor lub współautor kilkudziesięciu publikacji, kilkunastu skryptów i podręczników, wielu opracowań naukowo-badawczych i ekspertyz dla przemysłu. Promotor dwunastu prac doktorskich i kilkudziesięciu prac magisterskich i inżynierskich. Autor kilku pozycji publikowanych w wydawnictwach nie mających nic wspólnego z górnictwem, a wśród nich jednej z najciekawszych — poświęconej kompleksowi budowli seweriańskich w Leptis Magna, opublikowanej w czasopiśmie „Filomata” w 1978 roku.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Bibliografia

Książki

• Informator nauki polskiej 1983. T. 2 : Indeksy. Warszawa 1983, s.1110
• Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego [AGH] 1919-1999. Kraków 1999, s. 119
• Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 369

Artykuły

• Kicki J.: Wspomnienie o Profesorze Stanisławie Takuskim (1921-1984). Górnictwo i Geoinżynieria : kwartalnik AGH 2004, z. 4/1, s. 13-15, [foto]
• Piechota S.: Wspomnienie o profesorze Stanisławie Takuskim. Zeszyty Naukowe AGH ; nr 1134. [Seria] Górnictwo 1987, z. 131, s. 7-9, [foto]
• Profesor Stanisław Takuski (1921-1984). Górnictwo i Geoinżynieria : kwartalnik AGH 2004, z. 4/1, okł., [foto]