Jan Wasylak
| Jan Wasylak | |
|---|---|
| Nazwisko | Wasylak |
| Imię / imiona | Jan |
| Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. |
| Data urodzenia | 1946–
|
| Dyscyplina/specjalności | technologia chemiczna (technologia szkła)
|
| Odznaczenia i nagrody | Rektora AGH, Złoty Krzyż Zasługi, odznaczenia regionalne. |
Prof. dr hab. inż. Jan Wasylak (1946–)
Specjalność: technologia chemiczna (technologia szkła)
Urodził się 22 października 1946 roku w Bratkówce. W 1972 r. ukończył studia na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Akademii Górniczo-Hutniczej. Doktor Leningradzkiego Instytutu Technologicznego (1977), doktor habilitowany AGH (1986), profesor (1995).
Od 1972 r. pracownik Katedry Szkła i Emalii (obecnie Katedry Technologii Szkła i Powłok Amorficznych) Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH. Profesor Katedry od 1993 r., profesor zwyczajny 2000–, kierownik Katedry 2001–.
Staże: Technische Univ., Clausthal, RFN w 1984 r., Univ. Erlangen — Nürnberg, RFN w 1985 r., Monash Univ., Melbourne, Australia w 1991 r. (wykłady).
Podstawowy kierunek jego badań naukowych dotyczy technologii szkieł specjalnych, ich właściwości i struktury; opracowanie technologii szkieł fosforanowych z metalami ziem alkalicznych — zastosowanie w przemyśle optycznym i technice światłowodowej; opracowanie technologii szkieł fluorkowych — zastosowanie w technice światłowodowej i optyce; opracowanie technologii szkieł chalkogenidkowych — badania strukturalne i aplikacyjne. Prowadzi również badania dotyczące: technologii syntezy szkieł fluorocyrkonowych, ich struktury, właściwości absorpcyjnych i luminescencyjnych pierwiastków ziem rzadkich w tych szkłach; stanu szklistego, struktury szkieł i właściwości nieliniowych szkieł ołowiowo-galowo-bizmutowych.
Członek Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, Polskiego Komitetu Optoelektroniki, The International Society for Optical Engineering; wiceprzewodniczący Rady Programowej czasopisma „Szkło i Ceramika”.
Autor ponad 100 publikacji, w tym 2 książek, 7 patentów, autor i współautor kilkunastu prac badawczo-wdrożeniowych i kilkudziesięciu ekspertyz. Promotor prac doktorskich.
Źródło:
- Kto jest kim w ceramice. S. 140
- Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 597
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 597