Paul Hagenmuller
| Paul Hagenmuller | |
|---|---|
| Nazwisko | Hagenmuller |
| Imię / imiona | Paul |
| Tytuły / stanowiska | Prof. dr |
| Tytuły honorowe AGH | Doktor Honoris Causa AGH |
| Data urodzenia | 3 sierpnia 1921 |
| Miejsce urodzenia | Strasburg |
| Data śmierci | 7 stycznia 2017 |
| Dyscyplina/specjalności | fizykochemia ciała stałego, inżynieria materiałowa
|
| Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 1989 |
| Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za zasługi dla rozwoju nauki o materiałach i inżynierii materiałowej oraz za twórczą współpracę z polskimi ośrodkami naukowymi, a w szczególności z naszą Uczelnią |
Prof. dr Paul Hagenmuller (1921-2017)
Dyscyplina/specjalności: fizykochemia ciała stałego, inżynieria mteriałowa
Nota biograficzna
Urodził się 3 sierpnia 1921 w Strasburgu (Francja). Zmarł 7 stycznia 2017 roku.
W 1943 roku ukończył studia wyższe z zakresu chemii (Wydział Nauk Naturalnych) w Strasburgu. W latach 1949-1953 pracował na Sorbonie (Francja), w latach 1953-1956 na uniwersytetach w Hanoi i Sajgonie (Wietnam), a w latach 1953-1956 na Uniwersytecie w Rennes. Doktorant Sorbony (1950), następnie docent, wreszcie profesor (1958) w Katedrze Chemii Nieorganicznej w Bordeaux. W latach 1960-1994 na Uniwersytecie w Bordeaux, jednocześnie w latach 1960-1985 organizator i kierownik Instytutu Chemii Ciała Stałego oraz dyrektor laboratorium chemii w Centre national de la recherche scientifique (CNRS).
Uczestnik ruchu oporu we Francji, aresztowany w 1943 roku, więzień obozów koncentracyjnych w Buchenwaldzie i Mittelbau-Dora (1943-1945).
Od 1994 roku na emeryturze.
Jeden z najwybitniejszych autorytetów w dziedzinie fizykochemii ciała stałego. Autor kilkudziesięciu publikacji na temat struktury tlenków i fluorków oraz zmian właściwości metali pod wpływem magnetyzmu i elektryczności.
Członek Akademii Nauk 11 krajów.
Odznaczenia i nagrody
Medal Czechosłowackiej Akademii Nauk, Medal Niemieckiego Towarzystwa Chemicznego, Krzyż Oficerski Legii Honorowej Republiki Francuskiej, Krzyż Wojenny 1939-1945, doktor honoris causa Politechniki Gdańskiej (1985), Akademii Górniczo-Hutniczej (1989) oraz Uniwersytetu Friedricha Schillera w Jenie.
Źródła do biogramu
Książki
- Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 57, [foto]
- 75 lat Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 1994, [rozdz.:] Doktorzy honoris causa AGH, s. [8], [foto]
- Wydział Chemiczny Politechniki Gdańskiej 1945-2010. [Red. T. Sokołowska, W. Wojnowski, E. Klugmann-Radziemska]. Gdańsk [2010], s. 25-26
Artykuły
- Biuletyn Rektora [AGH] 1989, 1 maja, s. 6
- Pouchard M., Tournoux M.: Editorial. Journal of Solid State Chemistry 2001, vol. 162, iss. 2 [Special issue in honor of Paul Hagenmuller]
- Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 18
Inne
- Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH
- Na podstawie materiałów Sekretariatu Prorektora ds. Ogólnych AGH
- Paul Hagenmuller [online] [przeglądany 24.11.2016]. Dostępny w: http://de.wikipedia.org/wiki/Paul_Hagenmuller