Eugeniusz Jan Horoszko
| Eugeniusz Jan Horoszko | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Horoszko | ||||||||
| Imię / imiona | Eugeniusz | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. nadzw. dr inż. | ||||||||
| Data urodzenia | 1909 | ||||||||
| Data śmierci | 1998 | ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | elektrotermia
| ||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złota Odznaka Honorowa SEP | ||||||||
| |||||||||
Prof. nadzw. dr inż. Eugeniusz Jan Horoszko (1909–1998)
Specjalność: elektrotermia
Urodził się 20 września 1909 r. we Lwowie. Zmarł 8 lutego 1998 r. w Krakowie i tam też został pochowany na cmentarzu Rakowickim. Studiował na Politechnice Lwowskiej w 1936 r. uzyskał dyplom inżyniera elektryka, po ukończeniu studiów przeniósł się na Górny Śląsk.
Główny projektant ok. 30 prototypów pieców i nagrzewnic. W 1957 r. przy jego współudziale uruchomiono prototyp 30-tonowego stalowniczego pieca łukowego
W 1955 r. rozpoczął pracę na ówczesnym Wydziale Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa AGH. W 1973 r. otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego. W latach 1964–1969 prodziekan Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH. W 1979 r. przeszedł na emeryturę.
Twórca elektrotermii w Polsce; założyciel Polskiego Komitetu Elektrotermii. Autor ok. 60 artykułów. Uzyskał 20 patentów.
Źródło:
- Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1998 nr 51. s. 27, portr.
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 14. Warszawa 2003. S. 48–50