Edward Walery Janczewski
| Edward Walery Janczewski | |
|---|---|
| Nazwisko | Janczewski |
| Imię / imiona | Edward |
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr |
| Data urodzenia | 1887 |
| Data śmierci | 1959 |
| Dyscyplina/specjalności | geofizyka
|
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP |
Prof. zw. dr Edward Walery Janczewski (1887–1959)
Specjalność: geofizyka
Urodził się 28 lutego 1887 r. w Krakowie. Zmarł 24 sierpnia 1959 r. w Krakowie i tu został pochowany. Syn Edwarda prof. fizjologii roślin UJ. Studiował fizykę i chemię na UJ oraz na Uniw. we Fryburgu, a od 1910 r. geologię na Uniw. w Lozannie i Neuchatel, gdzie uzyskał doktorat. Po powrocie do kraju w 1921 r. pracował w Państw. Inst. Geologicznym w Warszawie.
W 1948 r. podjął pracę jako zastępca prof. na Wydziale Geologiczno-Mierniczym AG. Jako pierwszy w Polsce rozpoczął szkolenie kadr geofizyków dla potrzeb badań geologicznych. Opracował specjalne skrypty i podręczniki, również własne metody rozpoznawania sejsmiczności Górnego Śląska. Wykrył m.in. zjawisko cienia sejsmicznego na różnych obszarach St. Zjednoczonych.
Wiele uwagi poświęcił identyfikowaniu złóż soli w Kałuszu oraz ropy naftowej w Karpatach. Wyniki tych prac przedstawił w licznych artykułach, a także podczas zjazdów Geologicznej Asocjacji Karpackiej (1929), oraz na międzynarodowych zjazdach w Berlinie i Sztokholmie. W latach 1937–1939 prowadził badania geofizyczne wału kujawsko-pomorskiego, ich wynikiem było odkrycie wysadu soli potasowych i kamiennych w Kłodawie.
Członek PTG oraz Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego.
Autor 20 publikacji, w tym 1 książki, promotor 2 doktoratów.
Źródło:
- Słownik polskich pionierów techniki. Katowice 1986. S. 86–87
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 17. Warszawa 2006. S. 66–67, portr.
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 124