Stanisław Franciszek Kurzawa
| Stanisław Franciszek Kurzawa | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Kurzawa | ||||||||||||
| Imię / imiona | Stanisław | ||||||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. dr inż. | ||||||||||||
| Data urodzenia | 1914 | ||||||||||||
| Data śmierci | 1974 | ||||||||||||
| Dyscyplina/specjalności | elektrotechnika teoretyczna, teoria obwodów
| ||||||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP. | ||||||||||||
| |||||||||||||
Prof. dr inż. Stanisław Franciszek Kurzawa (1914–1974)
Specjalność: elektrotechnika teoretyczna, teoria obwodów
Urodził się 7 listopada 1914 roku w Krakowie. Zmarł 7 maja 1974 roku w Krakowie. Ukończył studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej (1939) i był tam asystentem w 1939 r. Następnie pracował w Polskim Przedsiębiorstwie Elektrycznym we Lwowie (1940–45). Pracę doktorską obronił w 1947 r., habilitował się w 1950 r.
Był adiunktem w Katedrze Elektrotechniki Ogólnej Akademii Górniczej w Krakowie w latach 1945–48, zastępcą profesora w latach 1949–50, docentem w latach 1950–54, profesorem nadzwyczajnym w latach 1954–74.
Członek Komisji Elektrotechniki i Automatyki PAN, przewodniczący Oddziału Krakowskiego Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej.
Współtwórca Wydziału, jedna z najbarwniejszych osobowości w jego historii.
Źródło:
- Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). s. 98
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 187, portr.