Jerzy Grzymek

Szablon:Infobox dhc Prof. zw. dr inż. Jerzy Grzymek (1908–1990)

Specjalność: technologia związków siarkowych i związków glinu

Urodził się w Iwkowej k. Brzeska 9 kwietnia 1908 roku, zmarł w Krakowie 3 maja 1990 roku. Ukończył Gimn. im. Jana Sobieskiego w Krakowie oraz studia chemiczne w Politechnice Lwowskiej, tutaj podjął pracę jako st. asystent w Kat. Technologii Wielkiego Przemysłu Nieorganicznego i Elektrochemii Technicznej (1932–1935). Od 1950 r. związany z AGH — kierownik Katedry Technologii Materiałów Wiążących, prof. nadzw. (1954), dziekan Wydz. Ceramicznego (1964–1968), prof. zw. (1971). Pracował również w kilku instytutach i przedsiębiorstwach związanych z produkcją materiałów budowlanych i ceramiki. Używał pseudonimów: Jerzy Miecznikowski, Wiśniewski.

W latach 1950–1982 oraz 1986–1990 prowadził w AGH wykłady z technologii wiążących materiałów budowlanych. Jest autorem kilkudziesięciu opracowań i monografii z zakresu technologii związków siarkowych, technologii związków glinu, technologii materiałów budowlanych. Opracował m. in. metodę Grzymka spiekowego otrzymywania Al2O3 o wysokiej czystości z tanich surowców nieboksytowych. Jest autorem kilku patentów zagranicznych.

Był organizatorem Wydz. Ceramicznego w AGH oraz Inst. Technologii Krzemianów w Warszawie, Inst. Przemysłu Wiążących Materiałów Budowlanych w Opolu, inicjator budowy cementowni „Nowiny” w Kielcach.

Źródło:

• Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 1: A–G. Warszawa 1994. s. 603–605
• Protokół z posiedzenia Senatu Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie — odbytego w dniu 9 października 1979 roku. s. [7]