Jacek Zabierowski
| Jacek Zabierowski | |||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Zabierowski | ||||||||||||||||||||||||
| Imię / imiona | Jacek | ||||||||||||||||||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. inż. | ||||||||||||||||||||||||
| Data urodzenia | 1939 | ||||||||||||||||||||||||
| Data śmierci | 1996 | ||||||||||||||||||||||||
| Dyscyplina/specjalności | górnictwo węgla i miedzi | ||||||||||||||||||||||||
| Pełnione funkcje | Prorektor d/s studentów w latach 1981–1984
| ||||||||||||||||||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Złota Odznaka za Zasługi dla Górnictwa oraz wiele innych odznaczeń resortowych i regionalnych. | ||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Prof. zw. dr hab. inż. Jacek Zabierowski (1939–1996)
Specjalność: górnictwo węgla i miedzi
Urodził się 30 stycznia 1939 roku w Kowlu na Wołyniu. Zmarł w 1996 roku. Ukończył Wydział Górniczy AGH (1962). Po uzyskaniu dyplomu pracował w kopalniach rud żelaza. Od 1967 r. związany z Katedrą Ekonomiki i Organizacji Górnictwa AGH. Zajmował kolejno stanowiska st. asystenta, adiunkta i docenta. Stopień doktora nauk technicznych otrzymał w 1970 r., doktora habilitowanego w 1974 r. Tytuł prof. nadzw. uzyskał w 1983 r., prof. zw. w 1995 r.
Prodziekan Wydziału Górniczego (obecnie Wydział Górnictwa i Geoinżynierii) (1972–1981), kierownik Zakładu/Pracowni Programowania Inwestycji i Organizacji Budownictwa Górniczego (1975–1996), pełniący obowiązki dziekan Wydziału (1981), prorektor ds. studentów (1981–1984), profesor nadzwyczajny (1983–1994), dziekan Wydziału (1987–1993), profesor zwyczajny (1995–1996).
Staże: Zjednoczenie Kopalń Rud, Krzywy Róg, Ukraina (1964–1965), Wydział Geologiczno-Górniczy, Sofia (1982), Ministerstwo Górnictwa Węglowego, Pekin (1987).
Był członkiem wielu organizacji naukowych, zawodowych i społecznych, służących polskiemu górnictwu rud miedzi i węgla, m.in. Komitetu Gospodarki Surowcami Mineralnymi PAN, Komitetu Górnictwa PAN, Krajowej Rady Energetyki, Krakowej Rady Górnictwa, Rady Naukowej CPPGSMiE PAN.
Badania: opracowanie teoretycznych podstaw programów działalności górnictwa rud i węgla kamiennego (metody optymalizacji z zastosowaniem oceny wielokryterialnej i programowania dyskretnego, metoda wyboru racjonalnych parametrów wielkości głębokich kopalń polimetalicznych złuż rud).
Opublikował 58 prac oryginalnych, 2 książki i wykonał ponad 100 różnych ekspertyz związanych z górnictwem. Wiele jego prac stanowiło podstawę do podejmowania istotnych decyzji dla przemysłu górniczego w skali makroekonomicznej. Promotor prac doktorskich.
Gorący propagator czynnej rekreacji sportowej wśród studentów i pracowników Uczelni.
Źródło:
- BIP AGH 1996 nr 26. s. 21
- Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 790
- Kronika Wydziału Górniczego 1919–1999. Kraków 1999. S. 119